Politieke aardverschuiving

Zo, dat is wel een giga-overwinning: in alle provincies de grootste! En zomaar uit het niets, met steun van ongeveer een derde van het stemvolk. Een knappe prestatie van Caroline.

Maar ondanks haar vele verschijningen in de talk-shows heeft dus twee derde van het conglomeraat niét op haar gestemd. Het volk heeft gesproken, maar wel met vele monden.

Er ligt nu wel een duidelijke tegenstelling tussen het hoofdpunt van de BBB en haar niet-volgers, en dat gaat over stikstof. Ben heel benieuwd hoe ze daar nu gaan uitkomen, na zoveel jaren getreuzel en niks doen onder leiding van CDA en VVD. En de boeren zelf profiteerden daar naar hartenlust van door vooral verder uit te breiden en steeds meer dieren een vreselijk leven te bezorgen. En wat zijn er veel over de kling gejaagd, nog voordat ze gegeten konden worden: ruimingen en branden bij de vleet. Niet alleen de stikstof is dus problematisch, maar ook het bedrijfsmodel. En de regering krijgt de schuld, deels terecht, maar het zou ook passend zijn om de hand in eigen brede boezem te steken en met name de aanjagers in eigen kamp, te weten de Rabobank en de veevoederindustrie, keihard, met tractoren en zo, aan te pakken.

Dichter bij huis

Maar ja, het is altijd makkelijker om buitenstaanders de schuld te geven dan het eerst en vooral dichter bij huis te zoeken. Wat dit betreft is Caroline niet anders dan Fortuijn en Baudet, andere populistische aanvoerders die ooit verkiezingen wonnen, maar nooit iets klaar kregen, behalve reuring, veel aandacht en lawaai. Al die media moeten uiteindelijk ook gevuld worden en het kan niet schelen met wat, zolang het maar aandacht trekt. Dit soort politieke aardverschuivingen zijn nooit een lang leven beschoren en de volgende keer staat er vast weer iemand anders op met meer charisma dan verstand. En daar lopen dan alle kinderen uit Hamelen weer achteraan. De aardverschuiving gaat heen en weer, in plaats van in een duidelijke richting.

Op de verkiezingsavond werd het lied Sweet Caroline van Neil Diamond overal gehoord. Ik dacht veel meer aan het grappige Carolientje door Willeke Alberti, over een ander rupsje-nooit-genoeg.

Minder boeren

Daags na de verkiezingen werd bekendgemaakt dat het aantal boeren met een procent of 3 was gedaald en dat dat voornamelijk kwam door de ruime subsidieregeling voor de uitkoop. Het deed mij denken aan de vele duizenden arbeiders in de mijn-, textiel, en scheepsbouwindustrie, die in het verleden van de ene op de andere dag op straat werden gezet. Zonder enige compensatie, behalve een WW uitkering, waarvoor ze eerst zelf verplicht hadden gespaard en als ze tenminste lang genoeg hadden gewerkt.

Zo gingen reorganisaties in het verleden. Nu bestormen de bedreigden met tractoren de beleidscentra, blokkeren ze de wegen, stichtten ze branden en proberen ze via de stembus de macht te grijpen. Gelukkig is ze dat deze keer niet gelukt, want een derde steunde ze, maar twee derde niét. En dat is ook een factor om rekening mee te houden!