Hoop

Hoop.

Ik heb de kruizen aan de muren
Stukgeslagen met mijn ankers
Niemand die geloof zo verspreidde
Zoals het moest dus ik vermijd nu

Al die mensen die het beter weten
Alle mensen die niet passen
In alles van het echte leven
Mensen die bidden om te vergeten

Die geen hand aanreiken als wordt gevraagd
Om de hulp die iemand zo nodig had
Ik zal voor je bidden was het antwoord
Alleen je eigen ellende was waarvoor je bad

Dus sta ik tussen stukgeslagen kruizen
Omdat niet Hij maar zij tekort zijn gekomen
En heb zoveel ankers op staan hangen
Want hoop is er, naar geloof en liefde
kan ik slechts
verlangen.