Luxeprobleem

Ik wil graag creatief bezig zijn en beter worden in het maken van muziek. Ik wil meer aandacht besteden aan zingen, gitaar en piano spelen. Een tijd naar het buitenland gaan. Ja dat is ook super leuk! En ik houd van schrijven, daar zou ik eigenlijk wat meer mee willen doen. Ohja, en natuurlijk wil ik door blijven gaan met mijn studie Toegepaste Psychologie. Het werk doen waar ik vroeger altijd al van droomde: mensen helpen die het even zwaar hebben. Of juist mensen mentaal sterker maken, zodat ze psychisch niet diep in de problemen komen? En wil ik me dan richten op kinderen of volwassenen? Kijk daar heb je het al. Op de middelbare school was de keuze voor mij heel makkelijk. Ik wist het zeker. Ik ging Toegepaste Psychologie studeren. Nooit heb ik veel getwijfeld over wat ik wilde. Nu ben ik 20 en zoekende. Voor mijn gevoel sta ik op een # splitsing. Er zijn zo veel kanten die ik op wil en in Nederland heb je zoveel mogelijkheden. Maar welke richting kies ik op dit moment? Alles tegelijk doen heb ik al geprobeerd en dat brengt je niet verder. Het woord burn-out dat hoor je vaak tegenwoordig. Ik ben dus niet de enige met dit probleem. Je kunt je het beste maar op een paar dingen tegelijk richten. Dat heb ik geleerd. Keuzes maken dus. Maar hoe doe je dat? Als je alles even leuk vindt? Wat is dan je prioriteit?
Als ik een aantal regels terug lees zie ik het staan: Ohja, ik ben 20 jaar. 20 pas! Het dringt tot me door. Ik heb alle tijd. En ik ben bijna klaar met mijn opleiding Toegepaste Psychologie. Het is eigenlijk heel logisch. Deze opleiding maak ik eerst af. Daarna kan ik alle andere dromen altijd nog uit laten komen. Voor mij gevoel was een keuze maken één richting kiezen. Maar je hoeft niet te kiezen voor de rest van je leven. Je kiest nu wat voor een bepaalde tijd je prioriteit is. De rest komt later.