Daar wordt aan de deur geklopt

Mijn vroege besef dat de Sint geen goedheiligman was maar gewoon ome Arie van driehoog met een mijter op zijn hoofd had niks te maken met een onderzoekende intelligente geest maar domweg met het feit dat mijn driejaar oudere broer R mij haarfijn uit de doeken deed dat het Sintverhaal één grote leugen was. Hij wilde mij behoeden voor het trauma dat hem ten deel was gevallen nadat mijn ouders hem hadden ingelicht dat Sint niet bestond. Hij voelde zich door hun zo bedrogen, zijn vertrouwen was zo beschaamd, als je zelfs je ouders niet meer kan vertrouwen wie kun je dan nog wel vertrouwen?
Op mijn zevende stelde mijn moeder ons voor een dilemma. We waren niet meer gelovig dus de vraag was of we kadootjes wilden ontvangen met Sinterklaas of met kerst? Na rijp overleg maar met pijn in het hart werd er besloten voor kado’s onder de kerstboom. Aldus geschiedde, op 5 december zaten we gezamenlijk met een warme kop chocolademelk kadoloos op de bank toen er plotseling hard op de voordeur werd gebonsd. “Dat is een vergissing, zal wel voor de buren bedoeld zijn’, riep mijn moeder vertwijfeld uit en ze spoedde zich gevolgd door ons naar de voordeur.
Voor de deur stond een grote kartonnen doos en op die doos stond in grote letters voor de familie van der V. Moeder wist niet meer waar ze het zoeken moest. “Dat klopt niet hoor’ bleef ze maar herhalen ‘we zouden toch niets met sinterklaas doen?’’. De doos werd naar binnen gebracht en geopend. In de doos zaten talloze in krantenpapier verpakte pakjes. Voor iedereen in het gezin waren er verschillende presentjes. Moeder opende het eerste pakje waar een goud geverfd hoofd van klei uit tevoorschijn kwam, het was een klompje klei waar een neusje en wat haartjes op waren geplakt, iemand had haastig haar hoofd proberen te kleien maar had de verhoudingen behoorlijk uit het oog verloren. Vervolgens maakten we een voor een de pakjes open. Uit het ene pakje kwam de asbak die anders altijd op de glazen tafel stond uit de andere kwam een mok uit de keuken, uit nog een andere kwam het vaasje dat normaliter op de kast stond. De halve huisraad kwam uit de doos tevoorschijn.
R vond een vijf december zonder kado’s niet acceptabel en was samen met een vriendje lekker creatief aan de slag gegaan. Het vriendje had hard op de deur gebonsd en ervoor gezorgd dat de doos op ons stoepje stond. Zo werd het toch nog een gedenkwaardige vijf december met een moeder die toch heel even had getwijfeld over het bestaan van de goede sint.