Uit de greep van hem

Pau_lien 25 feb 2016

Daar zat hij, met opgetrokken benen op de grond, zijn hoofd tussen zijn knieën en zijn trillende handen op zijn hoofd. Zijn ogen branden en zijn hoofd bonkt. “waar ben ik mee bezig!? Waarom? “ Het is voor het eerst dat hij zich beseft dat, waar hij mee bezig is, niet goed is. Al die tijd heeft hij de schuld van zich af geschoven. “het is ook je eigen schuld!” riep hij vaak achteraf naar haar. “jij daagt mij uit en dat doe je gewoon expres! Je had ook gewoon thuis moeten blijven, je weet dat ik er niet tegen kan als je zonder mij weggaat” De tranen vallen uit zijn ogen terwijl hij alle keren zich plots haarscherp in gedachten herleeft.

Hij staat op en loopt terug naar de slaapkamer. Hij kijkt naar haar op en ziet dat haar gezicht rood en blauw is geworden, ze huilt en pakt ijverig een koffer in met haar kleding. Tot nu toe had ze dit nog niet durven doen. “ik ga! Ik heb er genoeg van! Je kunt mij niet meer tegen houden!” Roept ze naar hem met een trillende stem. Haar familie en vrienden hebben haar vaak gesmeekt om bij hem weg te gaan “kijk wat hij jou aan doet, noem je dat liefde?” Ze gaf hem vaak opnieuw kansen omdat ze zoveel van hem houdt.

Hij schrikt van haar reactie, dit had hij niet verwacht. Hij loopt naar haar toe en pakt haar hand “maar lieverd het spijt me nu echt zo erg! Blijf alsjeblieft ik beloof dat ik het nooit weer zal doen echt dit keer meen ik het!” hij zakt door zijn knieën en smeekt haar om te blijven. Ze trekt haar hand los en kijkt naar hem neer “hoe vaak heb je dat al gezegd? het is afgelopen nu!” Ze rits haar koffer dicht en loopt de slaapkamer uit, pakt haar jas van de kapstok en loopt naar de voordeur. “geef me alsjeblieft nog 1 laatste kans!” roept hij naar haar “ik ga veranderen ik beloof het!” Ze draait zich nog één keer om en kijkt hem recht in zijn ogen aan “ je hebt je kansen verspilt, ik verdien beter dan dit” Ze pakt de autosleutel van het kastje en trekt hard de deur achter zich dicht. Hij laat zich op zijn knieën vallen terwijl hij door het raam haar schim in het donker langzaam ziet verdwijnen.