Julia Osendarp Televisie 7 feb 2024, 12:21

Leestijd: 3 minuten

Over Mijn Lijk-kijkers geraakt door prognose 23-jarige Eva: ‘Ik krijg geen lang haar meer’

Eva vertelt Tim Hofman over haar prognose in Over Mijn Lijk. Foto: Over Mijn Lijk / BNNVARA

Kijkers zijn na de aflevering van Over Mijn Lijk gisteravond, zoals dat bij iedere aflevering wel gebeurt, wederom aangeslagen. Onder meer doordat de 23-jarige Eva vertelt dat ze niet lang meer te leven heeft.

Over Mijn Lijk is zo’n programma dat je weer met beide benen op de grond zet. De ongeneeslijk zieke Eva (23), Jeffrey (35), Zoë (27), Jegor (31) en Maaike (32) vertellen over hun leven met kanker en de acceptatie met hun overlijden.

Verhalen Over Mijn Lijk raken

Jegor krijgt in Frankrijk de uitslag van een belangrijke scan. Zijn tumor groeit langzaam, wat positief is. Maar genezen zal hij niet. Hij en zijn vriendin Daisy verwachten een kindje samen. Iets waar hij en zijn familie het allermeest naar uitkijken de komende tijd.

De uitzaaiingen van Jeffrey groeien. Hij krijgt een nieuwe behandeling, maar vreest voor de bijwerkingen. „Ik ben niet bang voor de dood, maar wanneer komt het?” Hij hoopt in ieder geval dat hij na de dood zijn opa en oma weer tegenkomt.

Zoë voelt dat haar fysieke toestand achteruitgaat. Ze is heel ziek en heeft niet lang meer te leven. Maar ze blijkt in de laatste fase van haar leven ook nog verliefd te zijn geworden. Tim Hofman ontmoet haar vriend Michael, die ze al sinds haar 15e kent. Aan tafel met hem en Zoë haar ouders bespreken ze deze laatste fase. Ze leven vooral in het nu en dat Zoë af en toe stiekem een sigaretje rookt, dat is dan maar zo.

Eva krijgt slechte prognose

Eva krijgt tijdens een telefoontje van de arts te horen dat de MRI van haar hoofd niet goed is. Waarna ze in tranen uitbarst. De tumoren in haar longen groeien en ze heeft uitzaaiingen in haar hoofd.

Dat betekent dat ze een chemokuur moet ondergaan, iets waar Eva heel erg tegenop ziet. Daarnaast moet ze er rekening mee houden dat het nu bergafwaarts met haar gaat.

Samen met haar vriend zoekt ze een plekje uit in een herdenkingsbos. „De helft van mijn as op deze plek en de helft van mijn as bij Matthijs.” Tijdens het uitzoeken van het plekje vertelt Eva over haar slechte prognose. Ze ziet op tegen de chemo, maar ook op tegen het feit dat ze straks geen haar meer heeft. Ze realiseert zich dat haar haar nooit meer tot de huidige lengte zal groeien. „Want die levensverwachting heb ik niet meer.”

De dokters verwachten dat als de chemo aanslaat, Eva nog een jaar te leven heeft. En dan volgen er opnieuw tranen. „Ik heb niet heel vertrouwen in de chemo. En ik haat chemo.” Als Hofman haar vraagt hoe ze graag herinnerd zou willen worden door haar dierbaren, antwoordt Eva: „Als een lachebekkie.” En zowel vriend Matthijs als Hofman beamen dat ze dat is.