Pimpelmeesje

Het is een spannende dag in tuinvogelland. Ik weet niet zeker of de tuinvogels dat ook zo beseffen, maar ik meen onder de fladderaars die ik zie wel enige opwinding te ervaren.

Het lijkt bijvoorbeeld alsof ze allemaal wat meer hun best hebben gedaan om goed voor de dag te komen. Ik zie merels, musjes, koolmeesjes met schone pootjes, glimmende oogjes en hun veertjes mooi in model. Ze twetteren, tjilpen en fluiten ook allemaal net iets uitbundiger dan normaal.

Het doet mij denken aan mijn schooltijd. De dag waarop de schoolfotograaf langskwam er er ook altijd zo’n soort opgetogen en lichtelijk narcistische sfeer heerste. Die dag draaide alles om je outfit, kapsel, houding en vooral naast wie je gaat staan op de klassenfoto. Het had namelijk nogal invloed op je status in de klas. Vreselijk vond ik dat. Het laatste jaar spijbelde ik dus om die reden en bracht ik de dag van de schoolfotograaf in het park door.

Vrije vogels

Vandaag is – op de dag van schrijven – de Nationale Tuinvogeltelling. Ik kan mij voorstellen dat de tuinvogels nu daarom ook zoiets hebben van, oh zitten mijn veren wel goed en in welke tuinen of op welke terrassen en balkons wil ik wel of niet gezien worden? Alhoewel, misschien gaat dat bij tuinvogels wel heel anders. Misschien kiezen tuinvogels wel gewoon de tuin waar het meeste voer is te vinden. Of maken ze er een spelletje van om in zo veel mogelijk tuinen gespot te worden. Toch vermoed ik dat er ook ergens in een park een pimpelmeesje of zo zit dat zich vandaag lekker rebels niet laat tellen. Ik snap dat wel pimpelmeesje, ook al is de Tuinvogeltelling wel een goed initiatief, blijf maar lekker in het park. Later als je groot bent, heeft de wereld juist zulke vrije vogels zoals jij nodig.