Het wordt tijd dat we onze roze brillen opdoen

Toen we voor het eerst met haar in aanraking kwamen, was ze nog onzichtbaar. We hadden alleen van horen zeggen. Ze zorgde dat velen hun blik niet scherp konden stellen, want er was zoveel onduidelijk.

De maatschappij veranderde en steeds vaker hoorde ik van mensen die haar zat waren. Ze wilden weer terug naar een leven zonder haar, vrij zijn. Ze hield alles en iedereen in haar greep.

Die wazige blik zorgde dat bij veel mensen de blik grijs werd. Sociaal isolement en andere factoren zorgden voor een toename van psychische klachten.

Het was pas na ruim negen maanden toen ik haar voor het eerst van dichtbij zag. Eerst kon ik het niet geloven, maar uiteindelijk kon ik niet anders dan haar in de ogen kijken, terwijl ze haar tentakels in mijn moeder had gezet.

Laatste dag van mijn moeder

De verschrikkelijke corona kwam nu heel dichtbij. Ik weigerde uiteindelijk te geloven dat ze mijn moeder naar het hiernamaals had getransporteerd. Ik geloofde in het lot, de laatste dag van mijn moeder was gekomen.

Zelfs toen ik anderhalf week later zelf begon te rillen van de koorts en ze mij een genadeklap wilde geven, weigerde ik mij gewonnen te geven.

Ik ging na mijn quarantaine met volle kracht vooruit. Ik wilde niet achterom kijken, maar tegelijkertijd was ze overal. De maatschappij was inmiddels met haar verweven. Alsof haar onderwereld nu deel uit maakte van iedereen. Ze had haar sporen nagelaten.

Grijze brillen af

Na anderhalf jaar mogen we elkaar weer een knuffel geven, de handen schudden, maar nog steeds durven we niet te hoesten en te niezen. In deze nieuwe wereld is dat namelijk taboe. We passen ons aan. En ook al denken we terug aan hoe het ooit was, we maken er het beste van en geven haar niet te veel eer.

Wel willen we ons zicht weer scherp stellen en doen onze grijze brillen af. Het wordt tijd dat we weer roze brillen op doen, wie weet verdwijnt ze dan. Ze mag ons vooral geen angst meer inboezemen, want inmiddels kreeg ze een gezicht. Veel is nu duidelijk over: de verschrikkelijke corona…