*Liefde*

Denise Hagmeijer 18 aug 2020

Liefde, ik vind het een bijzonder fenomeen. Want wat is nou liefde? Daarover zijn de meningen nogal verdeeld.

‘Van elkaar houden en bij elkaar willen zijn!’ ‘Kriebels in je buik’. ‘Jezelf opofferen voor de ander’. ‘Elkaar vrijheid gunnen!’ ‘Goed voor jezelf zorgen en daardoor ook voor de ander!’ ‘Een psychotische toestand!’ Een paar antwoorden wanneer ik mijn vrienden tussen neus en lippen de liefdesvraag stel. Het is duidelijk: er is geen eenduidige beschrijving. En wat voor de één een daad van liefde kan zijn, is dat voor de ander juist niet. Behoorlijk interessant dus.

Ik probeer al een tijdje echte liefde te vinden in mijn leven. Via datingsapps, uitgaan, vrienden van vrienden, clubjes, werk. Ik heb het allemaal geprobeerd. Hele analyses hebben we erop losgelaten, mijn vrienden en ik. Uitgekauwd en uitgespuugd. Want wat maakt dat je de ene persoon wel een kans geeft en de andere totaal niet? Waarom zijn de mannen die je leuk vindt niet geïnteresseerd en huppelen de mannen die je minder geschikt acht achter je kont aan? Het is mij een raadsel. In gedachten zie ik een kettingreactie van Pietje die Loesje leuk vindt, Loesje die Kees ziet zitten, Kees die echt helemaal gek is op Truus, die op haar beurt alles over heeft voor een glimlach van Pietje. En zo dansen we in rondjes rond een kampvuur. Achter elkaar aan, maar niet echt bevredigend.

Onverwacht

En dan, ineens, totaal onverwacht, zie ik hem. Groot, breed, baardje, verzorgd en woestaantrekkelijk. Deze man wil ik leren kennen. Deze man raakt me. Mijn hart slaat een  behoorlijke slag over. Mijn ogen verdrinken in de zijne. Een klik. Verbinding. Een hemelse knuffel. Wederzijdse liefde, maar door omstandigheden (nu) onmogelijk.

Het is dat moment waarop ik besef ik dat liefde een gevoel is. Niet af te dwingen. Niet te forceren. Het is er, of het is er niet. En als het er is, is er geen beter gevoel in de wereld.

Maar wanneer het niet kan, is liefde ook loslaten. Loslaten wanneer je eigenlijk wilt vastpakken. En  geduldig wachten tot het je weer overkomt.