Openbaar vervoer vs. zorgpersoneel

Het ziekenhuis telt ineens meer ICU’s, er worden tenten voor de SEH opgebouwd, de werkdruk wordt hoger en het aantal coronapatiënten neemt toe. De dag eindigt i.p.v. om 16.30 pas om 17.30 vanwege de drukte. Op station Amsterdam Centraal is vrijwel iedere trein richting Den Haag vertrokken. Nu doe je er zo’n anderhalf uur over, waar het voorheen nog zo’n 50 minuten duurde. Verschillende collega’s kunnen niet meer naar het werk komen door deze aangepaste dienstregeling. Voorheen ging mijn wekker om 06.15, nu zit ik om 06.03 al in de sprinter van Den Haag Centraal naar Amsterdam Centraal. Voorheen was ik rond 17.45 weer thuis na werk, nu is dat rond 18.40. Als de NS had besloten dat er op ieder traject 1 in plaats van 2 intercity’s zouden rijden, dan waren wij als zorgpersoneel in Amsterdam enorm geholpen. Meer rust in de avond/nachturen, minder reistijd en meer collega’s aan de bedden, op de afdelingen, in de apotheken etc. Nu moeten we overuren draaien om het ziekenhuis draaiende te houden, en het openbaar vervoer valt nog eens bijna stil ook. Bussen die lijnen opheffen omdat er te weinig gebruik van wordt gemaakt, zo wordt verwacht. Maar intussen veel collega’s uit de Zaanstreek die geen andere manier hebben om in Amsterdam te komen. En ja, ik zie nu alweer de reacties van Nederlanders die vinden dat je dan maar moet fietsen. Tegen die mensen zeg ik het volgende: Als jouw moeder in ons ziekenhuis had gelegen, en ze kreeg niet de optimale zorg omdat het personeel dat broodnodig is, niet op het werk kan komen… Hoe zou je het dan vinden?