Sinterklaas

Ze ligt in bed, met haar ogen gesloten, heel dun, teer, klein en o zo lief. Een vrouw, een moeder. Haar kinderen hebben gevraagd of ik bij mama, in de laatste dagen van haar leven een bezoekje wil brengen. Voorzichtig maak ik de deur open en laat heel zachtjes de klanken van mijn muziekdoosje ontstaan. Ook de kinderen zijn in de kamer aanwezig, zijn stil en kijken toe.

Heel rustig en zachtjes schuifel ik op mijn klompen naar het bed en ondertussen klinkt de muziek heel zachtjes. Het is een heel oud slaapliedje. Als ik naast het bed sta pak ik de hand van deze moeder, neurie zachtjes mee op de melodie en streel haar oude hand met de bijna doorzichtige huid.

Na een poosje opent ze haar ogen, kijkt en draait het hoofd naar me toe. Dan ziet ze mijn rode neus, glimlacht en zegt: “…Sinterklaas…”. Daarop kijkt ze naar haar kinderen en het contact met hen is er weer. Even blijven we samen zo zitten en genieten van elkaars aanwezigheid. Ik verlaat na een poosje de kamer. Ook weer heel zachtjes en zonder te praten en laat deze familie samen en met elkaar achter.
Samen in de laatste levensdagen van een vrouw, een moeder, een mama.
Dit is hun moment.

Website: www.contactclowndoeke.nl