Grote mensen zien graag klein

Als je in een klok woont, zoals meneer Aart, word je dagelijks geconfronteerd met het tikken van de tijd.
Maar hij was niet bang om dood te gaan, zo leerden we onlangs nog in ‘Sterren op het doek’. Wat een rare zondag dit.

Eén berichtje zette hier de klok even stil. Aart Staartjes is niet meer.

“Het is niet fijn om dood te zijn, dat maakt me soms een beetje bang. Het doet geen pijn om dood te zijn, maar dood zijn duurt zo lang” Na het pushbericht van de NOS hoorde ik in gedachten Tommy uit Sesamstraat deze woorden van Willem Wilmink zingen.

Het valt me zwaar dat sommige dingen toch niet zo vanzelfsprekend blijken te zijn. Blijvend zijn. Aart Staartjes was toch voor altijd? Het gevoel dat ik nu heb is een beetje hetzelfde als wanneer ik langs het huis van mijn opa en oma rijd. Daar wonen nu al 20 jaar andere mensen in en ik kan daar met mijn verstand, maar vooral met mijn hart niet bij. Sommige dingen zijn voor altijd. Punt. Of zouden dat in ieder geval moeten zijn. Aart Staartjes inbegrepen.

Aart Staartjes was een wezenlijk onderdeel van mijn jeugd. Met name in de J.J. de Bomshow, voormalig kindervriend. Man oh man wat heb ik daar van genoten, vooral omdat het zo ontzettend ‘fout’ was voor die tijd. Met name in de ogen van ouders dan. En geloof me, er is niets mooiers voor een kind dan dat. En Aart was natuurlijk ook Toon, één van de drie grote kinderen die meespeelden in ‘de Film van Ome Willem’. Ook zo’n programma waarin het allemaal wat minder braaf was. Heerlijk!
En, zoals gezegd, later toen ik met mijn kinderen naar Sesamstraat keek was hij de onvolprezen meneer Aart. Die man die ontzettend kon mopperen, vaak chagrijnig keek, maar met een twinkeling in zijn ogen. Wie goed keek, zag de ondeugendheid door de brillenglazen wenken. Zo’n man die ‘het door de vingers zien’ had uitgevonden. Die de mooiste liedjes voor de allerkleinsten zong. En die altijd uitging van het kind en niet van de grote mensen.

Eén van de lessen die hij meegaf in de Stratenmaker op zee show, heb ik voor altijd onthouden en geef ik graag mee.

“Wat voor spel je ook speelt, wat jullie ook doen,
voor grotere mensen is het leuk om te zien.
ze vinden het fijn,
grote mensen zien graag klein”.

Stop nooit met spelen kinderen.
Want hoezeer wij grote mensen ook mopperen, wij hebben jullie nodig om het dagelijks leven te relativeren.
Anders te kijken.En op zo’n donkere dag als vandaag is dat hard nodig.