Ga maar kijken hoe het danst

Het was de bedoeling om samen met mijn lief Salsa en/of Bachata lessen te gaan volgen. Ik had eerder al gedanst en wilde dit weer op gaan pakken. De basispassen had ik mijn vriend al bijgebracht en we zwierden geregeld samen door de huiskamer. Het leek ons geweldig om deze hobby samen te gaan beoefenen maar helaas kwam dit er niet van want plotseling was ik weer single, en héél verdrietig! Precies in die periode kwam het nummer ‘Hoe het danst’ uit en mede door dit mooie lied raapte ik mezelf bijeen en besloot om dan maar dapper te gaan kijken hoe het letterlijk danste zonder hem… Ik bezocht een paar dansscholen in mijn woonplaats en nadat ik er één had gevonden die er voor mij uitsprong wist ik dat ik daar les wilde nemen. Toen echter na de zomer door omstandigheden de Salsa en Bachate lessen daar vervielen en de leraar alleen nog les gaf in zijn eigen dansschool, zet er niets anders op dan daar heen te gaan. Die locatie bevond zich uitgerekend in de woonplaats waar mijn ex meerdere jaren had gewoond en waar we samen veel tijd hadden doorgebracht. Toen de navigatie me op nog geen 100 meter hemelsbreed van zijn oude huis vertelde dat ik was gearriveerd, wilde ik bijna rechtsomkeer maken. Ik werd wekelijks geconfronteerd met vele herinneringen maar danste mijn hoofd steeds weer leeg.
En wat deed het mij goed! Al snel nam de leraar mij na afloop van een les apart en zei me dat ik een niveau hoger mocht instromen. Ik danste en danste en het werd echt mijn medicijn. Onlangs zag ik de spreuk: ‘Music, dance and meditation are the best medicine for body, mind and spirit.’ En het klopt!

Vorige week raakte ik na de les in gesprek met twee andere dames uit de groep. Onverwachts deelde één van hen haar verhaal, waarbij het mijne totaal verbleekte. Ze had namelijk een jaar geleden haar man verloren, haar jeugdliefde, hij was plotseling op veel te jonge leeftijd overleden. Ze heeft toen besloten om te gaan dansen en dit was volgens haar de beste beslissing die ze had kunnen nemen. Het heeft haar door alles heen gesleept en zij noemde het haar beste medicijn. De andere dame was onlangs verhuisd van Rotterdam naar Bergen op Zoom en besloot na een operatie en de nodige teleurstellingen ook het dansen weer op te pakken.
Zo bleken we alledrie in het dansen onze troost te hebben gevonden, ieder op onze eigen manier en ieder met een eigen verhaal. Dansen geneest en verbindt; onze wonden én mensen… met elkaar.
Dus laten we dansen, en niet alleen aan zee.