Hoe ik vertrouwen in de mens terug kreeg

Juliette Oomen 26 okt 2019

Met kapotte voetjes stapt ze haar bed weer in. Zo’n 20min eerder wordt ze gewekt door haar hondje,die onverhoopt een plas moet doen. Na eerdere(op dit moment van de nacht),wegren-spelletjes van de al grijzende hond geleerd hebbende,lijnt ze hem aan,zodat hij in de voortuin een plas kan doen.Braaf plast hij snel en wil weer naar binnenkomen,wanneer de riem achter de lavendel blijft hangen.Snel stapt ze even op 1 blote voet naar voren om de riem om de lavendel te kunnen ‘swingen’ wanneer de voordeur net voor haar neus dichtwaait.Het is 2u en juist deze nacht zijn beiden buren die een sleutel hebben niet thuis.Evt via de steeg,over de schutting en door t hondenluik,heeft geen zin want ze zal niet verder dan de schuur kunnen komen.Ze besluit naar haar vrienden verderop te lopen.Uiteraard loopt er nooit volk om 2u,behalve nu.

De jongeman dik ingepakt in zn jas met capuchon begroet haar normaal en lijkt haar vreemde verschijning( korte panter pijama,blote voeten,netjes aangelijnde hond)niet op te merken.Gegeneerd over de toestand vraagt ze een kledinghanger om via de brievenbus de deur te openen.Lukt dat met een kledinghanger vraagt hij verbaasd, waarop ze, de hele toestand nog absurder makend, bazelend dat ze dat vaker heeft gedaan bij een inbraak….uhhh in dr eigen huis…uhh(ach whatever)Hij zegt verderop in de straat te wonen en vraagt haar huisnummer.Ze ziet hem verdwijnen, maar niet meer verschijnen (wat ze hem eiglk niet kwalijk kan nemen)

Kippenvel, pijnlijke voetjes en vooruitstekende tepeltjes doen haar besluiten niet op de hoek te blijven wachten maar terug te gaan om te kijken of er wellicht een hulpmiddel te vinden is.Als een zwerver vist ze een kartonnen doos uit de kliko en mbv haar pijnlijke voeten, maakt ze deze plat.Ze steekt hem door de brievenbus en probeert de deurklink open te slaan.De anders zo ‘held-op-sokken’ zijnde engelse bulldog besluit ineens waaks te zijn ipv de reddende engel,rent al blaffend naar de deur en confisceert t rolletje karton dat door de brievenbus zwaait.Ze moet nu echt echt in 1x goed raak meppen met n laatste stuk karton.Het lukt!!

Na de klikolucht te hebben afgespoeld en de voetjes te hebben ingesmeerd
stapt ze eindelijk weer haar bedje in.Plots hoort ze geklop.

Ze sluipt de trap af en gluurt door de brievenbus, ivm eventuele ronddwalende vreemde figuren (waar ze er zelf kort ervoor ook 1 van was)Het blijkt de jongeman die thuis was gaan zoeken naar een hulpmiddel!
Dit verhaal is (helaas 😉) gebaseerd op ware feiten.