Hoe mijn spiegel veranderde in een depressie.

Na vele jaren ben ik erachter gekomen hoe ik zelf de spiegel (het zelfbeeld) kon veranderen.

De meeste van jullie hebben dit allemaal wel eens gehad. Het gevoel dat je "niet goed genoeg" bent. Ik had dit gevoel de hele tijd waardoor ik belandde in een depressie.

Toen ik op school zat was ik altijd al wel onzeker. Doordat ik zo onzeker was werd ik nooit echt gezien als persoon.

Ik zat in de vierde klas van het vmbo-tl. Via een vriendin leerde ik een meisje kennen die met hetzelfde probleem worstelde, alleen zij sneed zichzelf. Ik wist in het begin niet hoe ik moest reageren, maar later zei ik tegen haar dat ik mij ook sneed. Ik schrok heel erg toen ik dat zei, omdat ik het toen nog niet deed. Ik denk dat ik dat zei, omdat ik eindelijk iemand had die ongeveer hetzelfde probleen had als ik. In het begin waren de gesprekken die wij hadden alleen via whatsapp, maar later ook veel op school. Want ze zat tenslotte bij mij op school. Zo ging ik bijvoorbeeld niet meer naar de lessen toe. Daardoor was ik gezakt voor mijn eindexamen. Vervolgens ging het alleen maar verder. Ze vertelde mij verhalen over wat ze had meegemaakt en dat ze ook vaak aan zelfdoding dacht. We gingen samen veel roken, blowen en ze manipuleerde mij om ook te stelen uit winkels. Naarmate onze vriendschap nog sterker werd waren we nachten aan het appen en voelde ik mij eigenlijk heel goed, omdat ik dacht dat ik eindelijk een echte vriendin had gevonden die mij begreep. Ik had toen niet door dat ze mij eigenlijk alleen maar verder de grond introk.

Ik voelde mij vaak ziek. Ik werd dan heel duizelig. Als ik duizelig werd was het zo erg dat ik niet eens kon lopen en praten. Lynn wist dat ook. Ik word vooral duizelig bij inspanningen. Ik was dus voor haar een halfuur gefietst naar het dorp waarin ze woonde. Vervolgens werd ik daar duizelig. Ze liet mij daar alleen duizelig in het dorp staan. Later hoorde ik dat ze alles had gezegd tegen de leerlingbegeleider van mijn school. Dat ik sneed, stal en blowde. Toen kwam ik een depressie. Mijn ouders kwamen erachter en werden boos. De hele school wist dat ik sneed en dat ik depressief was. Ik liep toen vaak weg van huis.

Achteraf had ik moeten vertrouwen op mijzelf.

Wat Lynn heeft meegemaakt heb ik nooit verteld aan iemand en dat zal ik nooit doen!

Nu gaat het gelukkig weer beter. Ik heb het contact met Lynn verbroken en ik ben nu weer bezig om mijn leven op te pakken.

De naam "Lynn" in dit verhaal is verzonnen.