Hoteldebotel

Sam komt Moos tegen in de Kalverstraat. “Moos, ben jij dat. Alles kits? Je woont toch in Israël en had toch zo’n sof met dat zangeresje op dat liedjesfestival?”

“Gein, dat zangeresje heeft me nog wat geld opgeleverd en daarom ben ik hier. Kijk, ik zal het je uitleggen. Voor een miljoen had ik haar ingehuurd, enkele zakelijke gabbers uitgenodigd en met z’n allen naar dat festival. Na ruim twintig liedjes komt dat zangeresje op en begint te zingen. Hoor ik Saar naast mij zeggen ‘Nebbisj, wat vals. Heel onze avond versjteerd!’ Ik denk ‘Moos mazzelaar, daar kun je een slaatje uit slaan.’ Zelf weet ik weinig van muziek. Ik ken alleen de viool en dan voornamelijk wat er aan zo’n strijkstok kan blijven hangen maar als Saar zegt dat het vals is dan is het vals. Nu had ik voor enige jaren in Israël dat Nederlandse kunstenaresje leren kennen die daar dat zoontje had gekregen. Ik wist dat hij nu in de showbizz zit en hij iets deed met internettrollen. Dus ik heb meteen contact gezocht om dat optreden kapot te laten trollen. Daarnaast een advocaat erop gezet en wat stennis gemaakt. Om van een lang verhaal een kort geding te maken, luidde het vonnis als volgt: Ik heb dat miljoen teruggekregen plus enkele duizenden euro’s voor een versjteerde avond en mogelijke sores tussen mij en mijn gabbers.”

“Tot zover kan ik het nog volgen, maar waarom ben je dan hier?”

“Kijk, ik zal het je uitleggen. Er moet nu een tegenprestatie geleverd worden voor de hulp van die internettrollen. Ik heb die gozer gesproken en nu Nederland heeft gewonnen is hij vol kapsones en kinnesinne. Die schlemiel wil volgend jaar zelf naar dat liedjesfestival om te winnen en ik ga hem daarbij helpen.”

“Maar je hebt toch geen sjoege van muziek?”

“Dat verrekte liedjesfestival gaat ook niet om de muziek. Dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt. Ik zeg tegen hem ‘Je mag dan wel een gouden strot hebben maar met dat porem van jou weet ik het niet. Wat jij moet doen is een dramatisch lied maken over een rotperiode met daarbij passende muziek. Laat een baard staan van twee dagen en vergeet niet op het juiste moment in de camera te kijken als een geslagen hond.’ Succes gegarandeerd!”

“Voor het effect nog alles in een blauw licht zetten?”

“Ben je mesjoche. Dan een proces krijgen wegens gappen en plagiaat. Ik heb voor rood licht gekozen. Ze nemen mij niet bij de neus”, grijnsde Moos en liep verder: “Ik ga pleite maken.”

Sam keek hem tevreden na: “Moos, goochemerd. Daar ga je!”