Flexwerken óf relax-werken

Zestig jaar, de afgelopen twintig jaar geen vakantie gehad, wel een heel gezellige collega. Jazeker, alles is mogelijk bij flexwerken. De variatie en flexibele werktijden doen denken dat het een droombaan is. Zeker in een tijd als nu, er is werk genoeg, goed personeel is schaars en het huidige personeel heeft bijna geen tijd om de vakantiedagen op te nemen. Dan is daar ineens de ‘ideale’ oplossing: flexwerkers.

En inderdaad, flexwerken is heel leuk. Je ziet veel verschillende bedrijven van binnenuit en doet bijna een overdosis aan ervaring op. In gezellige bedrijven maak je vrienden voor het leven en als het tegenvalt ga je direct op zoek naar een nieuwe baan. Voor veel millennials is dit nog mooier dan het ‘bedrijfhoppen’ rond het begin van deze eeuw. Zelf kunnen bepalen hoe lang en waar te werken, alleen werken als het geld op is en tussen de baantjes door genoeg tijd om het geld op te maken.

Dus voor millennials die leven onder het motto ‘carpe diem’: flexwerken van harte aanbevolen.

Toch is het niet het advies wat ik meekreeg van mijn zestig jarige flex-collega. Hij noemde één aspect die soms vergeten wordt in de beschrijving van flexwerken. Wel het aspect waarom het voor veel lange-termijn-denkers geen droombaan is. Want die collega heeft zo lang als ik leef geen vakantie meer gehad. Zijn les aan mij, is de les die iedereen hoort te krijgen.

Luister jongen, zolang het goed gaat met een bedrijf ben je een super collega. Iedereen is blij met je en je bent onmisbaar. Toch leert de overdosis aan ervaring mij een andere waarheid. Op het moment dat de zeven magere jaren aanbreken, wordt er zonder enige dank of aandacht afscheid genomen van de zeer gewaardeerde flex-collega.

Het vergeten aspect in de beschrijving is ‘onzekerheid’. Na een fantastisch vakantie waarin je in twee weken al je spaargeld verbrast, moet je toch maar weer beginnen met zoeken naar een nieuwe flex-baan. In de vette jaren geen enkel probleem, in de magere jaren een bezigheid die verre is van ideaal, niet zelden eindigt dat in een periode van uitkering trekken en voedselbank bezoeken. In die jaren is een relaxte vaste baan toch net iets hoger aangeschreven.

Voor millennials die met hun toekomst bezig zijn: relax-werken van harte aanbevolen.

Flexwerken en relax-werken, vaak óf-óf in plaats van én-én.