Een kleurrijke geschiedenis waar je blij van wordt

Het is de maand van de geschiedenis. Van de werkelijkheid van ‘toen’.

Enkele weken geleden las ik dat Jerry Afriyie – die zich op Facebook hooghartig ‘Jerry King Luther’ noemt – een afspraak wilde maken met alle zwarte mensen die het niet met hem eens zijn. Dat ze niet begrepen dat ze het slachtoffer zijn van discriminatie was tot daar aan toe. Maar dat deze mensen vonden dat ze hardop konden zeggen dat ze zich niet gediscrimineerd voelen komt meneer Afriyie niet zo goed uit. Hij komt daarom met het volgende voorstel: “Zullen we afspreken dat zwarte mensen die zich niet bewust zijn van de mechanismen van alledaags racisme en structurele uitsluiting zich niet langer publiekelijk over racisme uitlaten, zeker niet in de media?”

Ik wil me als ‘witte’ Nederlandse niet met de hedendaagse slachtoffers van de inmiddels lang geleden afgeschafte slavernij bemoeien, maar meneer Afriyie maakt in mijn ogen een grove fout: Hij vergeet dat bij de beroemde ‘I have a dream’-speech van dr. Martin Luther King niet alleen vele duizenden zwarten aanwezig waren, maar ook 160.000 blánken.

“So what?!” denkt de aanhang van Afriyie waarschijnlijk.
Nou, dat zal ik uitleggen. Het is in deze vervelend dat ik niet zwart ben, want dat maakt het natuurlijk lastig om tot de aanhang van meneer Jerry King Luther door te dringen, maar nu hij heeft besloten óók mensen uit te sluiten die niet wit zijn maar wel een eigen mening hebben zal me dat worst zijn. Bovendien leest hij dit waarschijnlijk niet eens.

160.000 blanken bij de speech van Martin Luther King, dus.
In die tijd was racisme een ouderwets soort hype, die men gedachteloos overnam als zijnde ‘de waarheid’. Racisme was gangbaar, of ‘normaal’, zeg maar. Als ‘zwarte’ persoon kon je hoog of laag springen: Men nam dat idee blindelings van elkaar over. Je móest haast wel. Want het probleem was dat, wanneer er als blanke persoon anders over dacht, je als een paria werd beschouwd. Dan werd je uitgesloten. Omdat men je tegendraads en dwars vond. En wie wil dat? Niemand toch?

Die 160.000 blanken bij de speech van dr. King hebben de zwarte menigte destijds gehólpen door uit te komen voor hun mening: ‘Zwart en blank zijn gelijk!’ Zonder hen hadden miljarden blanken nooit voor hun mening durven uitkomen.Dus dat de slavernij is afgeschaft, meneer King Luther, is niet gebeurt ‘ondanks die witten,’ maar was mogelijk omdat NIET iedere ‘witte’ per definitie een racist is.

Het zou voor u prettig zijn als u dat wilde begrijpen. Echt waar!