Activist of ‘zwarte’ rel-idioot?

Mijn buurman heeft een nieuwe auto, de kapitalist. Ik had er zo de pest over in, dat ik gelijk de plaatselijke cadeauwinkel heb geplunderd. Het gaf een heerlijk gevoel… Eerst de ruiten ingooien en daarna de boel ongecontroleerd verbouwen. Ik was trots op de ravage die ik had aangericht. ‘Anticapitalista!’ schreeuwde ik over de straat. Op weg naar huis stak ik nog wat willekeurige auto’s in de fik. Maar natuurlijk ook die van mijn buurman. Die kapitalistische bak was echt een doorn in mijn oog.

Mijn gedrag bleef niet onopgemerkt, binnen een mum van tijd stonden er een aantal agenten in de straat. Ik haatte dat machtsvertoon, wie zijn ze dan? Gelukkig had ik nog genoeg rotzooi in de tuin liggen om mee te gooien. Met een beetje geluk kon ik nog zo’n agent verwonden. Tenslotte stond ik in mijn recht, ik was toch een activist?

Of zou ik dan gewoon een idioot zijn, net zoals al die ‘activisten’ die afgelopen weekend in Hamburg flink los zijn gegaan? Die onder het mom van het ‘anti G20 protest’ voor miljoenen euro’s schade hebben aangericht en talloze agenten hebben verwond?
Stel je toch eens voor dat we allemaal zo los zouden gaan als we het ergens niet mee eens zijn. Links, rechts, wat kan mij het schelen hoe je er over denkt. Maar laat één ding heel duidelijk zijn, als je op wilt komen voor jouw belangen of jouw ergernis duidelijk wilt maken, dan was dit zeker niet de juiste manier.

Op deze manier heb je jezelf slechts neergezet als een relschopper, niet meer en niet minder. Iemand die uit is op ellende en zeker geen wereldverbeteraar. Sterker nog, je bent geen haar beter dan die top waar jij zogenaamd zo’n moeite mee hebt. Woorden zoals ‘internationale solidariteit’ zouden niet uit jouw mond mogen komen. Van solidariteit met de gewone burger is namelijk geen sprake als je mensen lichamelijk en in de portemonnee treft die niets met die top te maken hebben.

Jullie als ‘zwart blok’, maar ook al die andere mafkezen die het nodig vonden om te rellen… Jullie waren niet meer dan een ‘zwarte bladzijde’ uit de geschiedenis van de activist.