Starters for sale

Ik ben 22 jaar, ruim 6 maanden geleden afgestudeerd en ik heb nog steeds geen baan gevonden. Nee, ik zeg het verkeerd. Ik heb banen zat gevonden. Dat vinden is allemaal niet zo moeilijk. Maar ze willen me gewoon niet. Te weinig werkervaring. Dat ik net van school kom en simpelweg geen jaren tijd had om die jarenlange werkervaring op te doen, dat doet er niet toe. Toen dat besef van onrecht mij weer eens had gedreven een klaagzang te starten, toen wees een vriend mij op de Startersbeurs. De Startersbeurs wordt door de bedenkers van de Startersbeurs als volgt beschreven: ‘Met de Startersbeurs kunnen afgestudeerde jongeren op de arbeidsmarkt gedurende zes maanden, 32 uur per week, werkervaring opdoen in het bedrijfsleven en zodoende hun kansen op de arbeidsmarkt vergroten en verbeteren. Elke maand ontvangt een starter hiervoor van de werkgever een vergoeding van minimaal 500 euro per maand.’
Ik lees hier vooral ‘zet jezelf in de sale, misschien wil iemand je dan’. Dus dat heb ik laatst gedaan. Ik heb mijzelf in de sale gezet. Ik zat aan het eind van een sollicitatieprocedure en het stond er nogal hopeloos voor. Want: kandidaten met meer ervaring. Toen zette ik mijn troef in. ‘Ik ben bereid deze functie in te vullen middels de Startersbeurs’ typte ik. ‘Dit kost het bedrijf slechts 100 euro per maand’. En zo stond ik in de sale. Want ik ben als starter nou eenmaal zo’n jurkje waarvan men denkt ‘leuk, maar voor die prijs kan ik een beter jurkje krijgen’. Ik word niet gekocht, beland in de sale en ook dan is er kans dat men denkt ‘lekker goedkoop, maar wat moet ik ermee’. Het enige dat dit jurkje kan doen is hopen dat iemand, impulsief, nog slaapdronken, maar het liefst bij volle verstand, het jurkje koopt zodat ik kan bewijzen dat ik het beste jurkje uit de kast ben.