bij de bakker

trixhof 29 mrt 2017

Het is zaterdag en ik ga naar de bakker. Er zit een man van rond de 60 op een krukje. Een verkoopster komt aangelopen en begroet de man hartelijk. “Zo Jan, je bent al vroeg boodschappen doen” zegt ze tegen de man. Jan vertelt haar dat hij al om 5.00 uur wakker was, maar de avond ervoor ook al om 19.00 uur in bed lag.

Ik wacht netjes op mijn beurt en alleen ik en de man die Jan heet zijn er nog. De man blijft zitten en de verkoopster zegt dat ik het mag zeggen. Ik koop een paar broden, voor allemaal een hard broodje, eierkoeken en krentenbollen. Als ik weg wil gaan spreekt Jan me aan. “Wil je een foto zien?” vraagt hij me. “ Ja, graag”, zeg ik. Inmiddels heb ik wel ontdekt dat Jan een geestelijke beperking heeft. Jan laat vol trots een foto zien en ik vraag wie dat is. “Mijn vriendin natuurlijk!” roept Jan uit. “ O”, zeg ik, “ je hebt een mooie vriendin, hoe heb je haar leren kennen?” “Van het werk”, zegt Jan “en volgend jaar gaan we trouwen!” Jan verteld heel enthousiast over zijn vriendin. Even heb ik oogcontact met de verkoopster die me waarderend toeknikt, want niet iedereen neemt even de tijd voor Jan. Hele verhalen krijg ik te horen over zijn vriendin en hoe fijn hij het vind om samen met haar te zijn. Hij wil het liefst zo snel mogelijk met haar trouwen, maar dat gaat pas volgend jaar gebeuren. Ik luister en knik en we zijn een soort ‘vrienden’ geworden. “Ik ga weer even verder”, zeg ik na een poosje aandachtig geluisterd te hebben naar zijn verhalen. Jan zwaait me na en roept nog dat ik de groeten aan mijn kinderen moet doen.

Als we thuis aan het lunchen zijn vertel ik de kinderen dat ze de groeten krijgen van Jan. Ze vragen wie Jan is en ik vertel het hun. Jan is mijn nieuwe vriend die spontaan gedag zei, me foto’s liet zien en hele verhalen vertelde. Dat is heel wat anders dan veel mensen die met moeite goedemorgen mompelen en in hun eigen wereldje leven, met hun mobiel in de hand. Verder nergens interesse voor.

Ik heb hem maar één keer ontmoet, maar soms denk ik weer even aan Jan, met een glimlach op mijn gezicht.