Een grove belediging voor de Palestijnen

En wederom – misschien krijgt u niet alle gegevens steeds mee – ligt Gaza ‘under attack’ en weer reageert de internationale gemeenschap maar lauwtjes en laat de Palestijnen in de kou staan. Maar ondertussen gaat de annexatie van Palestijns land ook gewoon door, zonder dat er enige reactie komt van enige westerse regeringsleider. Het is een schande, een grove schande.

De laatste dagen hebben de strijdkrachten van het regime in Tel Aviv weer van alles van militaire middelen uit de kast gehaald om Gaza te bombarderen, nadat heen en weer vuurgevechten waren uitgebroken aan de grens. Al weer dagenlang wordt de kleine Palestijnse enclave onder vuur genomen, zonder dat de Veiligheidsraad bij elkaar wordt geroepen om hier een eind aan te maken. Het lijkt erop of dat de mondiale gemeenschap totaal geen gevoel heeft – ik vraag me af of dat ze dit ooit heeft gehad – voor de Palestijnse bevolking.

Deze afwezigheid van enig gevoel voor het Palestijnse volk is in feite begonnen toen de internationale gemeenschap de Balfour-verklaring om ging zetten naar een ‘nationaal tehuis voor Joden’. Met deze stap – wat overigens ook een grove belediging is geweest voor het Palestijnse volk – is er door personen met ‘minder goede bedoelingen’ voor Palestijnen, continue gewerkt aan het inpikken van Palestijns land en het verdrijven van de Palestijnen uit hun land.

Dit verdrijven gaat tot op de dag van vandaag nog door: deze week is door het Israëlische parlement besloten om 4000 woningen die illegaal zijn gebouwd in illegale nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever (Palestijns gebied) met terugwerkende kracht goed te keuren. We spreken hier over ruim 4000 woningen in 16 illegale nederzettingen.
En wederom wordt Palestijns land geroofd en wat blijkt: geen enkele reactie van westerse regeringsleiders om een algehele boycot tegen Tel Aviv af te kondigen. Maar als president Poetin de Krim inneemt of president Erdogan het een en het ander uitvoert, dan staan de westerse leiders vooraan in de rij om sancties af te kondigen. Maar dit gebeurt niet richting de leiders in Tel Aviv, want dat zijn ‘vrienden van het westen.’

Met deze vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Het wordt tijd voor algehele niet vrijblijvende sancties tegen Tel Aviv, totdat deze leiders met haar troepen en de illegale kolonisten teruggetrokken zijn tot achter de grenzen van 1967. Het westen trekt alleen maar ‘grenzen’ als het haar uitkomt en bij leiders die ‘niet passen’ bij de westerse normen.