Stilstand is achteruitgang

Woensdag 13 november, ca 19:00 uur, Josy Barthel Stadion, Luxemburg. Voor diegene die de wedstrijd van Nederland tegen Luxemburg op dat moment als “aan de saaie kant” omschrijft is het woord understatement uitgevonden. Er viel eigenlijk aan weinig aspecten van het Nederlands elftal iets positiefs te ontdekken. Tot de 58e minuut, tenminste, dat wil menig krant en tijdschrift me de volgende dag doen geloven. Want waar met de equipe van Danny Blind stevig de vloer wordt aangeveegd, komen ze superlatieven tekort voor Memphis Depay. "Fantastisch", hoe deze jongeling het tot dan toe wanhopige oranje in de 58e minuut op sleeptouw neemt en ze persoonlijk langs Luxemburg loodst door tweemaal (prachtig, dat geef ik toe) te scoren. Begrijp me niet verkeerd, ik ben enorm liefhebber van het voetbalspelletje en ik kan net als velen ontzettend genieten van de geniale momenten van sommige spelers. Door wat er echter vlak na het doelpunt gebeurt, springen bij mij tranen in de ogen. Ook een beetje van het lachen, maar toch.

Kijk, de klasse van het doelpunt van Depay (of “Memphis” zoals hij blijkbaar genoemd wil worden) staat natuurlijk buiten discussie. Hij kopt geweldig raak vanuit een prachtige voorzet van Daley Blind. De zin “Je hoofd gebruiken” is in de wereld van het voetbal echter maar op één manier te interpreteren, waarna het met iedere vorm van verdere geestelijke creativiteit wel gedaan is. Althans, dat dacht ik. Want ik verbaas me de laatste tijd steeds meer over de komische eenakters die worden opgevoerd als er wordt gescoord in wedstrijden. Ik heb de kunst van het “dabben” amper op me kunnen laten inwerken en prompt doet de volgende juichhype van zich spreken. Ditmaal de zogenaamde “mannequin challenge”.

Hoewel ik deze zoveelste challenge wel ludiek vind en ergens ver weg misschien ook nog wel origineel, kon ik mijn lachen niet inhouden toen die lieve Memphis ter plekke de “uitdaging” (want het is wel een challenge hè) aanging. Met wie en waarom laat hij volledig in het midden. Hoe het ook zij, het trucje mislukte. Dat wil zeggen: Memphis had er ruim 5 seconden roerloos stilstaan voor nodig om zich te realiseren dat zijn teamgenoten op een volstrekt andere pagina zaten. Ik heb er een foto van gemaakt, deze ingelijst en opgestuurd naar Danny Blind. Een foto van een voetballer die roerloos blijft staan op het veld zonder bal en geen enkele medespeler die zijn actie begrijpt. Het is lach- en huilwekkend tegelijk, maar het is vooral zo ontzettend illustratief…