Sinterklasse

Er was een droom vanacht. Een visie. Het liet een nieuw beeld zien van een oude traditie. En het fluisterde slechts mogelijkheden in mijn oor. Ik zag een iconisch Nederlands feestfiguur die zijn paard verruild had voor een scootmobiel en zijn staf voor een wandelstok. "Wees niet meteen gekwetst door wat je ziet," ademde de droom in mijn oor, "Er is meer."

De Nederlandse Vader van Feest kachelde door op zijn vehikel en werd links en rechts begroet door grote drommen mensen van allerlei afkomsten. Ouders met kinderen. De volwassenen hadden dezelfde glimlach op hun gezicht als hun kinderen. Sommige van hen keken stiekem naar de mensen in zusterpakken die de oude man assisteerden tijdens zijn rit naar het gemeentehuis. Sommigen van hen begonnen pepernoten en chocoladeletters uit te delen aan de mensen die waren komen kijken. Een alleenstaande moeder keek bijzonder gelukkig terwijl een knap mannelijk model zei: "Ik heb een chocoladeletter voor je."

"De verzorgers die je daar ziet zijn modellen van een modellenbureau," vertelde de droom mij, "ieder jaar rond april zijn er twee talentenjachten op TV te zien: de ene TV-show laat nieuwe getalenteerde kledingontwerpers onderling strijden om het tenue voor de hulpjes te ontwerpen. De andere show laat vervolgens modellen van meerdere modellenbureaus met elkaar strijden in een fashion showdown om te bepalen welk bureau de hulpjes van de Sint mag vertegenwoordigen tijdens de intocht op TV. Er is maar één regel voor de ontwerpers: het pak moet geschikt zijn voor kinderogen."

De droom trok mij mee naar een gemeentehuis met een gemeen uitziende trap voor een man die meerdere eeuwen gezien heeft. Eén van de zusters pakte een microfoon en riep om: "En het kind dat dit jaar de ‘Help de Sint’-prijs heeft gewonnen is…. Syro van Vliet! Kom maar naar voren Syro." Een jongen van acht of negen jaar oud stapte uit de menigte, klom over een dranghek en liep naar de zuster. De zuster knikte naar hem. Toen liep hij in de richting van heer Nikolaas en zei: "Kom maar Sint, ik help u wel." De menigte klapte en joelde. Hij bood zijn arm aan en de Cadeautjesopa nam deze aan terwijl hij van zijn scootmobiel afstapte. Samen liepen ze richting de trap. De Sint nam nog even de microfoon over: "Syro krijgt natuurlijk een extra cadeautje dit jaar. Want als je andere mensen helpt is dat een beloning waard. Onthoud dat kinderen."

Voor ik wakker werd zag ik de Sint en de jongen samen de trap op lopen.