Omgekeerd

Het ligt vast aan mij. Ik zie de laatste tijd steeds meer zaken die … hoe zeg ik dat … andersom gaan dan dat ik heb geleerd. En ook anders dan dat mijn logica mij voorstelt als ‘logisch’.

Neem nu PostNL en het beleid met de tarieven voor postzegels. Nee, niet de zeldzame verzamelzegels maar de gewone, simpele zegels. Onlangs werd opnieuw een tariefsverhoging aangekondigd. Niets vreemds op zich, totdat de achterliggende redenatie wordt genoemd: er wordt steeds minder gebruik gemaakt van postzegels dus wordt deze dienstverlening duurder. Amai. Ben ik dan echt de enige die denkt: als iets duurder wordt, gaan de mensen nog meer op zoek naar alternatieven! Is een dienst die ‘uit de mode raakt’ ook niet eerder een dienst die ‘in de uitverkoop’ moet? Of mag je dit niet met andere economische goederen en diensten vergelijken?

Een ander voorbeeld betreft de digitale revolutie. Ja, die razendsnelle inburgering van alles wat met computer en toepassingen daarvan te maken heeft. Inderdaad, nog niet zo heel lang geleden. Het langdurig gebruik van muis leidde ‘vroeger’ tot velerlei klachten, van zogenaamde muisarm tot dezelfde maar duurder klinkende RSI-klachten. Teveel klikken dus en tegelijkertijd een verkeerde houding zorgen voor lichamelijke klachten. Opletten dus is me verteld. Dus waar zit nu het vreemde?
Bezoek nu eens een up-to-date hippe hedendaagse website. Niet een kleine, maar neem een veel gebruikte als bijvoorbeeld van bank of spoorwegen… Je moet om te beginnen meestal al een keer klikken voor cookies en ook nog eens klikken en scrollen voor het in beeld krijgen van de invulvelden. Pas dan kun je echt beginnen. Dergelijke sites zijn dus meer-en-meer RSI-bevorderend geworden. Ook de inhoud zit steeds ‘dieper’ weggestopt. Ik heb nog nooit zoveel ‘geklikt’ als de laatste tijd! Natuurlijk, ik gebruik nog een laptop en doe niet alles mobiel. Dus ja, als dat het is ligt het aan mij.

En nog een, want er zijn nog wel meer toepasselijke zaken te bedenken. Zoals dus ook de wijze waarop een aantal mensen in topfuncties van alles in het honderd kunnen schoppen of verspillen en er voor beloond worden op de koop toe. Vergelijkbare ‘missers’ op een aantal schalen lager leiden tot bestraffing met soms zelfs levenslange ‘verbanning’ uit het reguliere maatschappelijke verkeer. Nu is dit niet echt nieuw, het gebeurde vroeger ook al. Maar toch, kan hier dan niet ook eens andersom worden ‘afgerekend’?