DE BOER, HET MEISJE EN DE BANK

Een bericht uit Frankrijk

De tijd was hem voorbijgestreefd.
Jaren was hij burgemeester geweest in zijn dorp. Als grootste boer van het dorp werd hij steeds opnieuw herkozen. Zijn politieke voorkeur deed er niet echt toe. Het ging om hem, als persoon, waar de bewoners vertrouwen in hadden.
Vier jaar geleden overleed zijn vrouw. Ze hadden een goed leven gehad. Zij had al die jaren goed voor hem gezorgd en hij voor haar. Bijna zestig jaar getrouwd, maar dat hadden ze niet meer kunnen vieren. Ze hadden vier kinderen gekregen. De jongste zoon wilde boeren, dus daar was de hoop op gevestigd totdat hij een meisje leerde kennen in Normandië en de boerderij van haar vader overnam. Toen was er geen opvolger meer. Ze legden zich erbij neer. Ze werden oud in het dorp dat hen dierbaar was.
Nu staat hij bij de bank. Zijn eerste bankkaart ligt op de balie. De jonge vrouw van de bank had hem vorige week verteld dat er geen geld meer opgehaald kan worden bij de balie, dat hij nu echt het geld uit de geldmachine moet gaan halen. En zo werd zijn eerste bankkaart aangevraagd.
Ik sta in de rij achter de boer. Achter mij staat een buurtgenoot en daarachter de lokale groenteboer. Wij wachten en bespreken de laatste nieuwtjes, het weer en de aardappelen.
Dan sluit het meisje haar loket en gaat met de boer en de kaart van de boer naar buiten, naar de geldautomaat. Ze sluiten aan in de rij en keuvelen gezellig, terwijl zij aan de boer uitlegt hoe het allemaal werkt. Binnen wachten we geduldig en zien het tafereel buiten met een glimlach aan. Het meisje van de bank legt alles kalm en langzaam uit. Ze herhalen de verschillende handelingen en ze wijst hem waar hij de code kan vinden en dat hij die heel goed moet bewaren en onthouden. Er wordt geld gepind. Het meisje van de bank komt weer binnen en roept de boer nog na dat hij de volgende keer ook weer haar hulp mag vragen. Ze glimlacht naar ons en heropent het loket.
“Wat kan ik voor u doen?”, vraagt ze aan mij.
Ik kijk nog verward want ik hoop dat als ik 85 ben, er nog steeds een meisje bij de bank is dat mij dan uitlegt hoe het allemaal werkt, dat me even helpt en naar me glimlacht. Dat ze het dan nog doet.