Majoor Tom

Ratfish 30 jun 2016

Uren stond Tom soms te wachten voor een gesloten voetbalstadion op een non-descript bedrijventerrein. De cameraman had broodjes meegenomen, en slappe thee. Tom keek dan uit verveling naar het straatnaambordje naast hem, waarop dan iets van Softwareweg stond of zo; zijn gedachten dwarrelden zoals zijn toch goed gecoiffeerde haardos alle richtingen uit. Hij werkte best hard.

Soms mocht Tom het sportprogramma op zondagavond presenteren, maar alleen als collega Mart er niet was; soms mocht Tom het voetbalpraatprogramma op zondagavond presenteren, maar alleen als collega Jack er niet was. Nooit gebruikte hij Hollandse ellebogen of hyperbolen; Tom bleef Brits beleefd. Een dienaar van de sport was hij; soms een beetje ijdel.

Een keer had hij thuis gezeten. Nadat Eva de sportredactie kwam oplopen, en zijn huwelijk in een crisis belandde. Tom had ervoor kunnen kiezen te gaan kamperen op de wadden, maar hij werkte door – sliep zelfs op de redactie; nooit te beroerd om mooie items te maken over Heracles of Leicester City, al wekte hij de indruk alleen de presentator te zijn.

De zomer van ’16. Collega’s Mart en Jack zijn er niet meer. Terwijl wij kijkers hem al zien, dwarrelt Toms aandacht alle kanten uit voor het trainingskamp der Belgen in Bordeaux, alsof hij wordt afgeleid door omgevingsgeluiden. Wanneer collega Henry vanuit Hilversum ‘Ground Control to Major Tom’ roept, doet Tom eerst Brits beleefd of er vertraging op de lijn zit, of dat hij de vraag niet heeft verstaan.

Maar Tom is in het echt doodsbang dat Henry een betere vraag stelt dan Tom kan beantwoorden, wat ook zo is. In het trainingskamp der Belgen mag collega Bert de vragen stellen die Tom had willen en moeten stellen, en dan loopt Tom ook nog de kans dat collega Joep onaangekondigd het gras al voor zijn voeten heeft weggemaaid.

Na deze zomer neemt Tom daarom Brits beleefd ontslag, en wordt innovatiemanager vrijetijdsbesteding bij een sportbond, gevestigd op een bedrijventerrein met straatnamen als Softwareweg. Elke avond vraagt hij aan de receptioniste of zij een goede dag heeft gehad. Tom luistert verstrooit naar haar gekwebbel, loopt naar de draaideur en zegt ‘Prima de Lux’.