Ook leuk

Bruun 18 mrt 2016

"In vijf, vier, drie, twee, …" Matthijs komt in beeld en jast op onverstaanbare wijze de inhoudsopgave van de uitzending erdoorheen. Ergens halverwege zijn woordendiarree meen ik mijn naam te onderscheiden, maar het kan ook een fonetisch verwante kreet zijn geweest. "Dit is de wereld draait doorrrrrrrrr…" De begintune schalt door de studio en tafelheer Marc-Marie neemt snel nog even een teug uit zijn heliumballon voordat de camera’s worden ingeschakeld.

Ik sla het tafereel gade vanaf de gastenbank waar ik zit ingeklemd tussen intellectuelen die thuis ongetwijfeld hun vitrinekasten vol hebben staan met Nobel- of andere prijzen, maar waarvan ik nog nooit heb gehoord. Een uur geleden zat ik nog bij de visagist om de helikopterlandplaats bovenop mijn hoofd te laten ontspiegelen zodat de studiolampen er niet in weerkaatsen. Nu zit ik met een perfecte graad van dofheid mijn moment of fame af te wachten.

Na een korte introductie van alle gasten zoomt de camera in op Matthijs en Marc-Marie die het nieuws van de dag doornemen. Het is nog maar een kwestie van zitvlees voordat ik mijn toekomstige bestseller aan het publiek mag presenteren. Helaas ben ik niet van het geduldige type; de interviews met mijn voorgangers ervaar ik als oeverloos langdradig en zelfs de muziekminuut lijkt uren te duren in blijde verwachting van mijn gloriemoment.

Dan is eindelijk het moment suprême aangebroken. Ik neem licht gespannen plaats aan tafel en slaak nog even een diepe zucht voordat ik in beeld kom.

Zodra Matthijs mijn boek aan de camera toont voelt het alsof de buit binnen is. In gedachten zie ik 1,3 miljoen kijkers gelijktijdig naar bol.com surfen om het meesterwerk te bestellen, met als gevolg een spraakmakende internetcongestie die later tot Bruun-effect zal worden gedoopt. Terwijl ik me rijk reken begint Matthijs inhoudelijke vragen op me af te vuren die me storen bij het calculatieproces. 1,3 miljoen boeken maal achttien euro maal tien procent… Op zich geen hogere wiskunde, maar wel verdomd lastig als er continu doorheen wordt gewauweld.

Plotseling galmt er een alarm door de studio. Iedereen kijkt verschrikt op en vraagt zich af wat er aan de hand is. Brand? Tarik Z. die met een klappertjespistool rondzwaait?

Ik voel een por in mijn zij en schrik wakker. "Zet dat ding eens uit" zegt mijn vrouw geïrriteerd. Ik geef met een slaperig hoofd een dreun op mijn wekker en maak me op voor een dag lang inkloppen van enen en nullen. Ook leuk.