Klaas Dijkhoff

Herman Grendelman 7 mrt 2016

Met een half oog televisie kijken en ondertussen wat mijmeren over carrières, de toekomst en resultaten uit het verleden. Wandelen langs doelstellingen en in gedachten op jacht naar dromen die nog niet vervlogen. Met aangedikte successen en teleurstellingen die al lang vergeten zijn, begint het gezicht in de spiegel zowaar tevreden te kijken.

Maar dan, Klaas Dijkhoff op de buis. Onze Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie. Hij voert het woord over een lastig dossier, beantwoordt kritische vragen. Geen probleem voor Klaas. Welbespraakt tussen dringende microfoons en cameraploegen is hij niet van zijn à propos te brengen. Tot zover niets aan de hand. Maar dan: ‘Klaas Dijkhof, in januari werd hij 35’, aldus de commentator. Wat, Klaas Dijkhoff is net 35 geworden?! Klaas is gewoon jonger dan ik ben?! Het gezicht in de spiegel vertoond een frons. Een bewonderenswaardige wereld van verschil.

Zou Klaas Dijkhoff wel eens bij de supermarkt de Donald Duck uit het lectuurschap grissen om vervolgens met een bekertje koffie plaats te nemen aan de koffietafel? Komt hij überhaupt nog wel eens bij een supermarkt? Zou Klaas Dijkhoff nog wel eens overnachten in een hostel of zich druk maken om zijn APK? Zou klaas wel eens denken aan z’n banksaldo als hij gaat tanken? Op de achterbank van zijn BMW ploegt hij dossiers door, neemt een beslissing voor de BV Nederland en belt ondertussen met Mark Rutte. Buiten naast de auto zijn chauffeur. Hij gooit de tank vol Diesel, loopt naar binnen en rekent af. Voor Klaas een rolletje stophoest. Maxium bereikt? Het zal Klaas niet overkomen. Zou Klaas Dijkhoff ook wel eens op zondagavond de pubquiz willen spelen? Een broek willen passen bij de H&M?

Klaas Dijkhoff werd nog maar even geleden 35 jaar. Daar wordt ik toch even stil van. Op je 34e aan de slag gaan als Staatssecretaris en dat goed doen. Het land besturen, lastige knopen doorhakken en omgaan met pers, stress en dossiers waarbij heel Nederland op haar achterste poten staat. Niks gepokt en gemazeld en niks geen decennia in de kamer, het diepe in en meer dan blijven drijven. In de spiegel kijken en concluderen leuk bezig zijn, maar dan Klaas Dijkhoff. Dat is andere koek bij de koffie. Petje af, laat die Klaas maar schuiven.