Au revoir

Muziek. Ergens ver op de achtergrond speelt een deuntje. Een vage stem in de verte gaat gepaard met lichtflitsen. Kleine korte flitsen. Er moet een einde aan komen spookt door mijn hoofd. Wild sla ik om me heen. Grijpend naar vastigheid. Een einde maken aan de onrust die zich om mij heen afspeelt. Langzaam besef ik waar ik ben. De muziek stopt en ik hoor een geruststellende stem. Een stem die net nog vreemd en vaag klonk. Ik ontwaak. Zo kwam er een einde aan de nacht. Een nacht waarin de wereld op zijn kop had gestaan, zonder dat ik daar weet van had. Een nacht waarin muziek tot zwijgen was gebracht door lichtflitsen. Flitsen afkomstig uit Kalasjnikovs. Afgevuurd door extremisten op weerloze onschuldige mensen. Afgevuurd in de naam van het geloof, maar waar geloof je in als je tot dit in staat bent? Als je in staat bent om mensen op een beestachtige manier hun einde te bezorgen. Een einde in een wereld die getekend wordt door deze gruweldaden. Nu betreft het een gruweldaad die dichtbij komt. Een aanslag op onze westerse manier van leven, waarvoor onschuldigen hun leven moesten geven. Onschuldigen, die na een normale week wilden ontspannen. Ontspannen in het bruisende en romantische Parijs. Wiens wereld plots op z’n kop kwam te staan. De wereld van honderden, zelfs duizenden. Alles veranderde. Zekerheden vervielen. Ineens moesten ze balanceren op de dunne draad tussen leven en dood. Een draad waarop velen nog steeds balanceren. Vechtend voor hun leven in Franse ziekenhuizen. Vechten was voor te veel mensen niet meer mogelijk. Kogels maakte een einde aan hun leven. Een einde aan de toekomst die zij nog voor zich hadden. Waarin ze samen met degene die ze lief hadden nog vaker konden ontspannen. Ontspannen na een week werken in winkels, kantoren, scholen en restaurants. Plekken waar nu veel plaatsen leeg zullen blijven. Waar deze mensen gemist zullen worden. Een gemis, welke nog lang zal doorwerken in de samenleving. In Parijs, Frankrijk en de vrije westerse samenleving blijft deze nachtmerrie nog lang voelbaar. Deze nachtmerrie speelde zich af, terwijl ik in onwetendheid lag te slapen. Voor mij was er die geruststellende stem vanmorgen. Te veel mensen zullen echter niet meer gewekt worden. Voor hen geen stem meer die ze wekt. Voor deze mensen slechts stilte. Voor deze mensen, au revoir!