Niet-kinderwens

Anouk Veerkamp 18 okt 2015

Mijn vriend en ik zitten in de auto. "Ken je die term niet, Dinky?" vraagt hij aan me. Hij rijdt en ik zit naast hem. Ik gaap hem aan en zeg " Nee, die term ken ik niet. Wat is een Dinky?". "Een Dinky is een koppel met Double Income and No Kids (yet)" legt hij uit. Zoals ons over ongeveer twee jaar dus. We zijn nog jong maar weten wél wat we willen.

Als vrouw zijnde krijg ik vaak kritiek op mijn geen-kinderwens. Het is een fase, iets waar ik doorheen moet en daarna zal ik het licht wel zien. Maar iedereen die mij kent, mij écht kent, weet dat ik geen mama ben.

Daar zitten we dan, de dokter aanstarend. Ik wil geen pil en geen spiraaltje. Er blijven dan weinig opties over. De klok tikt en de dokter blijft stil. "Wat zijn de mogelijkheden dan?" vraag ik aan haar.

Ze glimlacht. "Weet je wat? Ik stuur je door naar de gynaecoloog." Ik zal een verwijsbrief via de mail krijgen opgestuurd. Want zo gaat dat in het tijdperk van de Dinky. Ze staat al bij de deur met haar hand uitgestoken om me een fijne dag te wensen. Ik word weggewerkt en weet nog net op tijd te zeggen "en wat als ik me wil laten steriliseren?".

Ze staart me aan om mijn oogcontact niet te verliezen en ze zegt met een denigrerende toon "Hoogstwaarschijnlijk doen ze daar erg lastig over met jouw leeftijd en dat is ook terecht".

Oké. Wat?!

Ik slik en probeer niet ontzettend kwaad te worden. Ik word wéér beoordeeld op mijn keuze om geen kinderen op de wereld te zetten. Dit keer zélfs door een zorgmedewerker. Juist zij hoort mij informatie te geven. Hoe durft ze mij radeloos achter te laten zonder aanvullende informatie? De arrogantie van mijn huisarts zorgt ervoor dat de tranen in mijn ogen springen.

"Het is een handeling die niet omkeerbaar is en er zijn meerdere methodes om niet zwanger te worden die beter geschikt zijn voor jouw leeftijd" voegt ze er nog aan toe. Ik wil haar slaan.

Binnen een minuut sta ik verslagen buiten. De maatschappij insinueert dat ik verplicht ben om kinderen te krijgen. Zelfs mijn huisarts vindt dat. Wellicht is dat háár fase waar ze doorheen moet. Maar ik wacht braaf mijn doorverwijzingsmail af.