De Hereniging

PimvandenHeuvel 7 okt 2015

Liefde is iets onoverwinnelijks.

Niemand die het je kan dicteren of je kan vertellen hoe je daar mee om moet gaan. Voor liefdesverdriet geld hetzelfde. Weken heb ik met mijn ziel onder mijn arm gelopen. In de hoop dat ik je tegen zou komen. Wanneer uren als dagen voelen en alle clichés van toepassing zijn op dit gebied. Mijmer ik in gedachte vol verlangen naar jou. Jouw plekjes die ik zo goed ken. Afgelopen nacht was niets bijzonders, ik liep de kroeg uit in gedachte verzonken en hunkerend naar jou. Waarom je nou weg was? Zou je het leuk hebben met degene die jou mee heeft genomen dat bewuste weekend toen ik je alleen achter liet?

Het plein is kaal, de nacht moet eigenlijk nog beginnen als ik alweer onderweg ben naar huis. Een lijdensweg die ik al enige weken alleen moet afleggen omdat jij er niet meer bent. Ik heb het gevoel dat de earlybirds van die avond me aanstaren, terwijl ze tegen de gevel van hun café hangen en een sigaret roken. Alsof ze kunnen zien: die Pim, die mist zijn racefiets. De fontein spuwt nog vrolijk water, alsof er niks aan de hand is.
Het geluid is beledigend: “het leven gaat door jongen”, klinkt het water-klotsend als ik er voorbij loop.
Wanneer ik de steeg in loop bij de snackbar vraag ik me nog even af of ik een frietje zal halen. Maar ondanks mijn holle gevoel in mijn buik heb ik toch geen zin in eten. Eten smaakt al enige tijd naar niks.

En toen ineens! Ineens! Ineens stond je daar. Ik stond aan de grond genageld, knipperde met mijn ogen en dacht eigenlijk dat mijn hersenen een misselijke grap met mij uithaalde. Mijn hart ontplofte als een kernbom van vreugde. Alle toeters en bellen gingen af en even kon ik mezelf niet inhouden, maakte een sprongetje en slaakte een luide kreet.
Je stond daar te wachten, alleen, met jouw ketting eraf in die eenzame steeg. Je had mijn slot nog om jouw achterband, natuurlijk had ik de sleutel nog! Zoals altijd legde ik jouw ketting er weer op, controleerde de druk op jouw bandjes, kneep zachtjes in jouw remmen en bekeek je van top tot teen, bezorgd, om te zien of je niet mishandeld was. Je was nog helemaal in orde!

Herenigd reden we weg alsof je nooit weg bent geweest. Zoals goede vrienden een gesprek kunnen voortzetten nadat ze elkaar tijden niet hebben gesproken. Vertrouwd zoals ex-geliefden het bed kunnen delen.

Allerliefste racefiets, wat ben ik blij dat ik je weer heb!