Daar ga je toch van uit je dak?

Het leek me zo handig. Voor een tientje mijn dakgoot leegscheppen na de winter. Zeker bij gebrek aan manspersoon in mijn leven die dapper de ladder bestijgt om ons te behoeden voor een overstroming. En ikzelf op de ladder? Dat is geen goed idee en bovendien heb ik er geen. Dus de afspraak aan de deur was snel gemaakt.

Het klusje was snel geklaard, erg snel. Er was zo weinig afval dat het snel in de gemeente struiken werd gekieperd. Ons huizenblok werd geprezen, het zag er keurig uit, beter dan daar verderop. Voel je je toch gevleid hè? Met zijn hoofd in mijn dakgoot had hij natuurlijk wel wat minpunten aan het dak ontdekt. ‘U wilt toch geen lekkage?’ Beelden van een eerdere lekkage van de badkamer schoten door mijn hoofd. Oh nee!

‘Ja, u vangt veel meer op als hoekhuis en bij slagregen zou het toch wel eens mis kunnen gaan. Die nokken zouden eigenlijk dichtgesmeerd moeten zijn.’ En hoera, het kon ook gelijk diezelfde middag nog gebeuren, ik was nu toch thuis. Het was een fiks bedrag wat cash betaald moest worden. Ik kreeg wel een nota van hem want zwart werkten ze niet. Geeft toch vertrouwen zo iets? Overdonderd stemde ik in.

’s Middags ééntje op mijn dak, de ander met ladder weg naar een volgende klus. Ik hoopte voor hem dat zijn partner wel terug zou komen. Een uurtje heeft hij er wel gezeten, de nokken heb ik hem dicht zien smeren. Zijn partner kwam weer terug, gelukkig. Want ja wat moet je anders met zo’n man op je dak? Eenmaal beneden wilde hij me toch even waarschuwen. Van dichtbij had hij nu mijn dakkapel gezien en ja die was toch wel wat verweerd en moest eigenlijk opnieuw bekleed. Die zijkanten moesten er dan wel weer nieuw opgezet want die kreeg hij er nooit heel af en dat was anders geen gezicht natuurlijk. Alleen als ik deze week nog een afspraak maakte dan kreeg ik korting.
‘Ik bel je nog,’ zei ik met een stalen gezicht.

‘Ja, want je wilt toch geen lekkage?’ hield hij me nog even voor bij het wegrijden.

De buurman, zelf dakbedekker vond de nokken er netjes uit zien. Mooi!

‘De dakkapel kon nog wel een jaartje wachten,’ bromde hij. Fijn! En toch twijfel ik, beginnend bij een klusje van tien euro naar steeds duurdere ingrepen, ben ik er nou ingetuind of niet?