Prinsjesdag; de samenvatting

Prinsjesdag 2023. Wat heb je gemist? Nou, de sfeer, de ambiance, de triestig klinkende trompetten terwijl de koets naar paleis Noordeinde kachelde. Je hebt gemist hoe Youssef van de NPO een groep demonstranten interviewde en hoe een jongetje van ongeveer 10 jaar, met een speelgoedhelm, trots verkondigde dat hij ‘ging rennen’ dit jaar.

Want blijkbaar is dat een ding: naar de hekken van het paleis rennen zodat je de koning goed kan zien. En daar kun je natuurlijk niet vroeg genoeg mee beginnen. Nee, op het Koningshuis-fandom zit geen leeftijdsgrens. Mafklapper zijn is een carrière die begint als je jong bent. Verder noemde het team presentatoren wat het liveverslag deed (meerdere malen) hoe leeg het eigenlijk was qua publiek, op de route naar het kasteel. Af en toe had ik daardoor het gevoel dat ik naar Mart Smeets zat te luisteren die een heel erg trage etappe met een koets aan het omschrijven was. Misschien was een groot deel van het publiek alvast een warming up aan het doen bij het hek?

Koninklijke sprint

Want daar klapte het er behoorlijk op. Een ander jongetje, dat ook in de leeftijdscategorie ‘mijn moeder heeft mij stiekem ziek gemeld op school’ zat, wist te vertellen dat hij tijdens deze marathon naar de monarch wel drie ellebogen in zijn gezicht had gekregen. Had hij toch beter even naar de Top1toys kunnen gaan voor een plastic helm, net als zijn concurrent. Dan kom je er toch weer achter hoe belangrijk de voorbereiding is bij zo’n koninklijke sprint.

Eigenlijk had één van de soldaten van het koninklijk huis even een startschot moeten geven met een musket. Dat was gewoon lachen geweest. Extra sfeer. Dat is belangrijk! Zeker als er veel tegengeluid is van demonstranten.

Eigen parkeervak

Want dat was er namelijk. De demonstranten vonden het belachelijk dat er met allerlei pracht en praal werd gepronkt terwijl er tegelijkertijd zoveel mensen onder de armoedegrens leven. Gelukkig bleven deze rebelse strijders wel keurig in de voor hun bestemde (en keurig vooruit geplande) demonstratievakken staan. Dat idee. Zo heerlijk Nederlands; klagen in je eigen parkeervak. Met daar tegenover oranje shirtjes. En een familie die ruim van tevoren een Bed & Breakfast had geboekt, zodat ze er op tijd bij konden zijn. Ook weer heel erg Nederlands. Dat alles is wat je aan sfeer en ambiance hebt gemist.

Oh, ja. En er was ook nog een Miljoenennota, ergens.