Regeltjes

Astrid Aveling-de Jong 28 mrt 2023

Alle mantelzorgers krijgen te maken met de nodige instanties en allerlei regeltjes. Ook ik ontkom er niet aan. De zorg voor mijn moeder bestaat momenteel voor een groot deel uit telefoneren, mailen en het invullen van formulieren. Ik neem jullie ‘even’ mee in mijn afgelopen week.

Mijn moeder ligt sinds november op de revalidatieafdeling van een grote instelling. Dat is nu dus vier maanden. In die eerste vier maanden betaalde zij een ‘lage eigen bijdrage’. Maar nu de eerste vier maanden voorbij zijn kwam er opeens een enorme rekening, want ze gaat nu de ‘hoge eigen bijdrage’ betalen. Zo hoog, dat de huur van haar huisje niet meer op te brengen is.

Wachten

We weten al een tijdje dat ze niet meer naar huis kan. Ze beseft dat zelf ook en daarom stond ze al enige tijd op de wachtlijst voor een verpleeghuis. Pas als die plek er is, mag je de huur opzeggen.

Maar nu dus al die hoge eigen bijdrage. Mijn lief en ik vroegen een gesprek aan met de maatschappelijk werker van de instelling en we belden met het CAK, de instelling die hier over gaat.

Uitkomst, de instelling gaf aan dat er een verpleegplek in zicht was en dat het inderdaad verstandig zou zijn om de huur op te zeggen. Het CAK gaf aan dat we bezwaar konden maken, zodat we misschien de lage eigen bijdrage konden houden tot de verpleegplek er is. Dus het bezwaarschrift ging de deur uit en nu moeten we acht weken (!) wachten op hun oordeel.

Opgelucht

Maar toen kwam er een telefoontje van de cliëntenbegeleiding van de instelling. Ze had goed nieuws, er was een verpleegplek voor mijn moeder gevonden. Al gelijk met ingang van de volgende week en ook nog eens bij hen in huis.

Ik was opgelucht. Nu konden we haar zonder al te veel gedoe verhuizen en haar woning gaan opzeggen. We gingen met haar kijken, maakten een lijstje van spulletjes die ze in haar nieuwe kamer wilde hebben en we gingen alvast op zoek naar iemand die ons wat werk uit handen zou nemen wat betreft het leegruimen van het huis van mijn moeder.

Kortom, we waren lekker bezig. Mijn moeder was blij, wij waren opgelucht.

Verklaring van verblijf

De volgende stap was het opzeggen van de huur, maar daar hadden we een verklaring van verblijf van de instelling voor nodig. We hadden die verklaring ook nodig om een zgn. briefadres aan te vragen bij de gemeente. Wij doen nu alle administratie voor mijn moeder en als ze naar de verpleegafdeling gaat wordt dat haar nieuwe adres, maar op deze manier kunnen wij goed in de gaten houden welke post er binnenkomt.

We spraken af dat we op de dag van de verhuizing ook gelijk die verklaring zouden regelen.

Palliatieve afdeling

Maar toen werd ik gebeld door de arts van de instelling. Ze vertelde mij dat ze mijn moeder had gezien en dat ze het eigenlijk beter zou vinden als mijn moeder naar de palliatieve afdeling zou verhuizen. Ze vond haar erg hard achteruit gegaan en ze durfde nu wel haar handtekening te zetten onder de indicatie dat mijn moeder binnen nu en drie maanden zou komen te overlijden.

Let wel… dit hoorde ik dus tijdens een telefoongesprek. Dit terwijl we voor allerlei andere futiliteiten altijd moesten komen opdraven voor een persoonlijk gesprek. Maar dat terzijde.

Mijn moeder zou meer baat hebben bij palliatieve zorg, ook vanwege de zware pijnmedicatie. Omdat de arts mij verzekerde dat het beter voor mijn moeder zou zijn en omdat ik de pijnbestrijding het belangrijkste vind ging ik akkoord. Ook omdat deze nieuwe plek weer gewoon in hetzelfde gebouw was. Ze kon al gelijk de volgende dag verhuizen. Soms kan het dus heel snel gaan, dacht ik nog.

Even verwerken

Ik moest het nieuws natuurlijk even verwerken, ook al had ik zelf al lang gezien dat ze hard achteruit ging. Maar ik bleef positief toen ik mijn moeder voor het eerst in haar nieuwe kamer bezocht. Want ze had toch mooi uitzicht op de tuin? En een lekkere stoel? En de verpleging was toch ook super aardig? Mijn moeder zag het allemaal nog niet zo positief.

Vergeten

Na afloop zochten we de verpleegkundige op die mijn moeder de meeste dagen onder haar hoede zou nemen. We wilden even kennismaken en gelijk de verklaring regelen die we nodig hadden om de huur op de zeggen en het briefadres aan te vragen. Maar toen vertelde ze ons dat we die niet konden krijgen. Want… en nu komt het… palliatieve zorg is indicatie 10, valt niet onder langdurige zorg en dan mag je dus niet de huur opzeggen. Dat was de arts aan de telefoon dus even ‘vergeten’ te vertellen, toen ze om mijn toestemming vroeg.

Snappen jullie het nog?

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.