Multiculturele bruiloft

En toen was ik op een multiculturele bruiloft. Klinkt alsof ik weer eens verdwaald was, maar het nichtje van mijn vriendin ging trouwen, dus ik was nog uitgenodigd ook. Haar man is van multiculturele komaf, vandaar de multiculturele bruiloft.

Je vraagt je misschien af wat nou eigenlijk het verschil is tussen een Nederlandse en een multiculturele bruiloft? Grofweg gezegd komt het hierop neer: bij Nederlandse bruiloften heb je aardappelpartjes en biefstukjes, bij multiculturele bruiloften heb je rijst en kip. En de bruid heeft henna op haar handen, van die sierlijke tekeningen. Waardoor je toch maar ouderwets drie zoenen geeft in plaats van een hand, omdat je bang bent dat het spul afgeeft. En er was een 13-koppige liveband, dat zie je ook niet op Nederlandse bruiloften. Waarschijnlijk omdat Nederlandse gezinnen gemiddeld steeds kleiner worden. Dan zouden er op sommige bruiloften meer bandleden dan gasten zijn.

Goed, kunnen we het nu hebben over the elephant in the room? Etnisch profileren, stigmatiseren en discrimineren zijn natuurlijk niet oké, maar mag constateren nog wel? Kunnen we eindelijk eens hardop zeggen dat bijna alle andere culturen beter kunnen dansen dan de Nederlanders? Er waren wel Nederlandse mensen op de bruiloft die net zo probeerden te dansen, maar dat oogt toch wat stijfjes en onnatuurlijk. Dus dat kan je beter niet doen (de ouders van het bruidspaar zijn uitgezonderd van deze regel).

Ik heb zelfs voor Nederlandse begrippen een beperkt aantal dansmoves. Ben je net als ik geen danser? Dan heb ik voor jou de Kameleonmethode ontwikkeld. Kijk, als je heel de avond langs de kant zit, dan val je op als loser. Maar probeer je (kansloos) heel expressief te dansen, dan val je door de mand als wannabe. De kunst is om een bescheiden dansbeweging te doen, zodat je opgaat in de massa. Tip: je moet wel alle vier je ledematen gebruiken, dus haal je handen uit je zakken. Kies een beweging die je langere tijd vol kan houden. Zelf heb ik een beweging die wel wat lijkt op het traditioneel stampen van druiven voor wijn.

En zo had ik, ondanks dat ik er slechts als aanhang was, toch een onofficiële functie op de bruiloft: met mij vergeleken leken de danskwaliteiten van de overige Nederlanders ineens van een acceptabel niveau. Rest mij om het bruidspaar ook vanaf hier heel veel geluk te wensen. Hopelijk kunnen jullie die halve zool die op de dansvloer wijn staat te stampen nog van de foto’s afsnijden.