Ezelsbruggetjes en geitenpaadjes

Dat vraag ik u af. Als je hoort dat er door ministeries tegenwoordig ongewoon veel geitenpaadjes worden bewandeld, je dat meteen associeert met de gekke loopjes van Monthy Pythons Ministry of Silly Walks? Zowel het asielbeleid van Justitie & Veiligheid, als het ministerie van LNV lijken een plattegrond vol zogenaamde olifantenpaden en geitenpaadjes te hebben. Waar je halsbrekende toeren moet uithalen om struikelend en klauterend verder te geraken.

Een geitenpaadje is een smal, kronkelig pad waar normaliter geiten lopen, maar in figuurlijke zin een nogal rottige route om, los van de hoofdweg, toch je doel te bereiken. Het wordt te pas en te onpas gebruikt momenteel om afspraken en compromissen te omzeilen en toch je eigen zin door te drukken. Niet te verwarren met een olifantenpaadje, al lijken ze op elkaar, want met beide paadjes omzeil je beperkingen. Alleen snijd je bij een olifantenpad de lastige en omslachtige hoek af en bij een geitenpaadje kies je voor een lastig begaanbaar paadje omdat je niet verder kunt op de hoofdweg. Ezelsbruggetje: geitenpaadjes voor kleinegeitjes en olifantenpaden voor bot afsnijden van de grote weg.

Met een slakkengang gepaard

Er zijn nu zoveel politieke paadjes, weggetjes en loopjes met verwijzingen naar dieren, dat je je af kunt vragen of het ministerie van Landbouw, Natuur & Voedselkwaliteit een soort Animal Farm is. Veranderingen die met een slakkengang gepaard gaan, visie die als een olifant het uitzicht van de MP belemmeren, geitenpaadjes dus en olifantenpaden.
Paardenmiddelen die worden ingezet om de stikstofcrisis te lijf te gaan. Een duiventil waar de ene staatssecretaris uitvliegt na de andere minister. Waar de Staatssecretaris van Visserij eraf gaat omdat ie de verkeerde visafslag neemt, wordt ie opgevolgd door Adema die muisstil is omtrent al lang bekende vervelende EU-regels en wordt nu de gierput opengetrokken. Of beerput, wat je maar wil, zolang er maar een dier in zit.

Nou komen de verkiezingen voor de Provinciale Staten er weer aan. De laatste keer leek het alsof er een wijze uil als een koekoeksjong het nest inging en de andere eitjes eruit zou kieperen. Het zou anders gaan, het volk zou gehoord en bediend worden in het Forum van de Democratie. Maar het was de uil van Minerva en die bleek bij nader inzien toch behoorlijk koekoek.

Ben je het zat, al die beloofde brede wegen, ventweggetjes, afslagen en zijwegen? De compromissen via magere mannetjes en spindoctors waar vervolgens via geitenpaadjes van af wordt geweken? Wat nou als het echt veranderen moet en je wat anders dan de gevestigde namen zou kiezen? Wat nou als je niet stemt voor de gemankeerde bekende partijen, maar tegen? Als je op pad gaat naar het stembureau, doe dan es een anti-loopje…