Iedere dag de leukste boodschap, al 100 jaar
„Wat een leuke schoenen heb jij aan zeg. Zijn het de echte?” „Ja, dat zijn DcMartens.” „Wow, gaaf zijn ze.”
Ons gesprek vervolgt zo’n paar minuutjes, omdat ik mijn eigen schoenen had ontworpen en de kassière vraagt wat ik dan doe. Ik vertel dat ik schrijver ben. Dat had ik nooit moeten doen. Alsof mijn zoon met een vaper in de supermarkt liep en ik daarna al mijn exen op de Jumbo af liet komen, alsof ik alle medewerkers een burn-out bezorgde met complimentjes. Neen. Dat kon nooit de bedoeling zijn geweest.
Ik werd aangehouden door de beveiliging. Nee, geen candid camera in de buurt. Een baliemedewerkster liep mee, zodat ik niet kon ontsnappen. Hij fluisterde: „Ik heb vernomen dat u tot tweemaal toe tegen een medewerkster heb verteld dat u schrijver bent. We willen dit voorkomen in het vervolg.” Echt waar, ik lieg het niet.
Piepeltjes
Te hilarisch voor woorden. Wat als ik hun vlees of groente bezorg, maar er niet over mag praten. Of dat ik hun afval ontruim of dat ze boos worden zodra ik het niet doe. Wat als Theo Maassen of Youpie van ‘t Hek in de winkel riep dat hij een cabaretier is? Schrijven is wat ik doe, mijn beste piepeltjes. Complimentjes geven is wat ik doe, lieve mensjes. Nee, ik word nooit boos. Zeker niet tegen beperkte mensen. Je kan er niets aandoen. Je bent jong, geniet van een functie in pak en durft geen dronken vervelende junkies aan te spreken. Dan maar een complimenterende schrijver die glimlachjes bezorgt. En misschien is dat tegenwoordig beangstigend en leven we in een haat zaaiende angst- en cancelcultuur. Dat wil niet zeggen dat we daar als mens aan mee hoeven te doen. Juist in deze tijd mag het wat lichter en vrolijker. En is er niet altijd iets aan de hand. Soms is een schrijver namelijk ook echt een schrijver.
Heel dom om die persoon daarna af te schepen. Hij schrijft daar namelijk over. Was ik een beetje stout of fout? Nee, soms maken schrijvers de wereld zelfs aan het lachen, lieflijker en zetten ze tot denken na. Er bestaan nog mensen die deugen. Eigenlijk hoop ik dat je dat ook jouw partner, kinderen en familie meegeeft.
In this beautiful world kan je namelijk de wereld verdelen of samenbrengen. Ik kies altijd voor het laatste zonder een mening te vormen. Voor mij geen politiek, geen protestacties, fake news en absoluut geen boos woord. Ik maak slechts knipoogjes naar de wereld waar mensen met onder andere geweldige DcMartens en een superlach in wandelen. Ik wil alleen maar zeggen, mijn beste Jumbo: Van harte georganiseerd! En gelukkig kan ik ook altijd nog elders mijn heerlijke AH(a)-erlebnis krijgen.