Paarse krokodillen Demonencratie

Nora is een 40-jarige vrouw die noodgedwongen haar geliefde baan in de zorg heeft op moeten geven, omdat haar gezondheidstoestand het niet meer toe liet. Ze krijgt op dit moment een uitkering.

Nora heeft een zeldzame ziekte waarbij het van levensbelang is dat ze regelmatig naar het ziekenhuis gaat voor behandelingen en controles. Het feit dat zij 80 kilometer bij de kliniek vandaan woont, maakt het voor haar onmogelijk om deze behandelingen te ondergaan. Een zware toekomst. Mede voor haar jonge kinderen die bang zijn hun moeder te verliezen.

Onder de armoedegrens

Door haar toestand zijn er veel schulden ontstaan en leeft Nora ver onder de armoedegrens. Ze kan ondanks alle inzet van haar familie en vrienden de reizen naar het ziekenhuis niet betalen. Ook het dure dieet wat ze moet opvolgen is voor haar onbetaalbaar.

Nora woont niet in een afgelegen dorp in Ghana of in een krottenwijk in Roemenië. Nee, zij woont in een grote stad in Nederland. Het jarenlang werken in de zorgsector zou haar sociale zekerheid moeten geven. Opgebouwde verzekeringen die op haar loon ingehouden werden, zouden nu goed van pas moeten komen. Dat had ze gedacht tenminste.

Nora is een ellenlang traject begonnen om via de wet ‘maatschappelijke ontwikkeling’ hulp te krijgen. Toen ze uiteindelijk een pas kreeg om met korting naar het ziekenhuis te reizen, had ze al een grote schuld gemaakt bij haar familie. Dit om in de tussentijd te kunnen reizen naar het ziekenhuis. De vergoede kilometers waren na vijf afspraken al op. Nora moest nog vele malen naar het ziekenhuis dit jaar, onder meer voor twee geplande operaties.

Voedselbank

Ondertussen kreeg Nora het nieuws van de gemeente dat ze haar bij de voedselbank hadden aangemeld. Een prachtig initiatief vind ik de voedselbank; niks op aan te merken. Na alle bankafschriften van de afgelopen drie maanden te hebben opgestuurd, mocht ze voor een intakegesprek langskomen om daarna het voedselpakket op te halen. Lekker veel snoep en koek; jammer dat zij geen suiker en zout mag in verband met haar hartafwijking.

Nu wacht Nora al zes weken op haar aanvraag om hulp te krijgen in het huishouden. Haar gezondheid laat het niet meer toe om zwaar huishoudelijk werk te verrichten. Na telefonisch contact met de gemeente kreeg Nora te horen dat ze nog op de medische gegevens wachtten uit het ziekenhuis.

Het is een bitter verhaal, maar er zijn vele mensen zoals Nora die enorm lijden onder het bestuur van deze paarse krokodillen.

Een echte demo(nen)cratie!