Gi-táár-mu-ziek…

1969. Een hier niet nader te noemen naamloze zangeres laat ons land kennismaken met een land waar in de nacht gitaarmuziek klinkt. Zeventien jaar later, als er in dat land wordt gevoetbald, houden we wedstrijdjes wie die tweede lettergreep het langste vol kan houden. En enkele maanden nadat in Mexico het laatste scheidsrechterfluitje heeft geklonken, vindt de aftrap plaats van een invasie van gitaarmuziek: Bon Jovi, Europe, Iron Maiden.

1991. Nirvana, Nevermind. Er bleek meer te zijn dan hiphop en house. Gitaarmuziek bijvoorbeeld.

2000. Alice Deejay, Who Needs Guitars Anyway?. De strekking van het album was dat in de 21e eeuw elektronica de nieuwe muzikale wereldmacht was. Met als resultaat dat nummers van onder andere Linkin’ Park, Blink 182 en Limp Bizkit steevast werden afgekondigd met de quote “gi-táár-mu-ziek” uit dat liedje van die hier niet nader te noemen Zangeres Zonder Naam.

Het eeuwige paradijs

2011. De charts worden geregeerd door “party rock”, maar veel gitaren zijn daar niet op te horen. Had Alice Deejay dan toch gelijk? Zelfs Coldplay lijkt de gitaren koelbloedig naar het eeuwige paradijs te hebben gestuurd, getuige de gitaarloze remixen van het nummer Paradise, die het origineel overvleugelen. Ik lijk wel in een “bad trip” te zijn geraakt. Iets met LSD, jeetje. Niet verwonderlijk dat mensen massaal teruggrijpen naar The Rolling Stones, Led Zeppelin, The Eagles en alleen op Oudejaarsdag nog eventjes de mainstream radio aanzetten. Pfff, gelukkig, de wereld is nog niet verloren, Queen is vaak de nummer 1 in de Top 2000. Ondertussen verzuchtend dat moderne muziek K-L-jeweetwel is en moderne artiesten alleen nog dankzij autotune kunnen zingen.

Nieuwe muzikale wereldmacht

2020. Het heeft jaren geduurd, maar langzaam maar zeker beginnen we het te snappen. Als je vindt dat moderne muziek zuigt en je wilt dit veranderd zien, stop dan alsjeblieft met luisteren naar je oude vinylplaten met gitaarmuziek, maar pak zelf een instrument (bijvoorbeeld een gitaar) en schrijf een liedje. Want op de plek waar Danny Vera met Roller Coaster nu staat, had jij ook kunnen staan. Feit is namelijk dat gitaren en andere echte instrumenten op weg lijken zijn om weer de nieuwe muzikale wereldmacht te worden. En dat op Oudejaarsavond ook in ons door een naar een Mexicaans biertje vernoemd virus getroffen land meer dan gemiddeld(e) gitaarmuziek zal klinken… terwijl ik Alice Deejay voor de 21e achtereenvolgende keer niet op een notering in de top 2000 heb kunnen betrappen.