Ben je arts of hovenier?

Aan alle kanten wordt er aan je getrokken. Je moet vanaf jongs af aan al weten wat je precies wilt en hoe je dat wilt bereiken. Je ouders gaan boos naar jouw juf of meester uit groep 8 omdat je resultaten de afgelopen 8 jaar en je cito toets de uitslag vmbo-tl laat zien en daar nemen ze geen genoegen mee. Van het vmbo-tl ga je naar het mbo. Maar je mag niet zeggen dat je studeert want dat was alleen het geval als je naar het HBO of de Universiteit was gegaan. Er heerst een denkbeeld dat je het alleen hebt gemaakt in het leven als je hoger opgeleid bent. Je durft bijna niet meer te zeggen dat je op het MBO zit…

Waarom zijn we toch zo bezig met niveau? Draait het dan echt alleen nog maar om dat papiertje op zak hebben? Wie vraagt er nog naar of plezier in je opleiding hebt? Zo ken ik iemand die van het gymnasium kwam maar liever hovenier wilde worden in plaats van arts of psycholoog ofzo… Heeft hij dan gefaald in het leven omdat hij zijn hart heeft gevolgd en naar het MBO ging in plaats van de universiteit?

Er zijn zo veel problemen momenteel. Zo moeten basisscholen sluiten wegens het lerarentekort, komen veel gezinnen in Nederland moeilijk rond en komen zorginstellingen in de problemen. Zo kan ik nog tal van problemen opnoemen die veel belangrijker zijn dan je zorgen maken over het opleidingsniveau dat iemand heeft.

Waarom denkt de gemiddelde Nederlander zo in hokjes? En als je daar buiten valt ben je ‘anders’. Zouden we allemaal niet een stuk gelukkiger worden als we ons hart volgen en stoppen met ‘hokjesdenken’. Hokjes zijn beperkend maar ik denk ook dat we helaas niet zonder kunnen. Het geeft duidelijkheid en structuur en dat is een basisbehoefte van de mens.

Nu zijn er voorstanders die de namen ‘lager opgeleid’ en ‘hoger opgeleid’ willen laten verdwijnen maar ik denk dat het niets oplost. Het beestje een andere naam geven gaat het beestje niet in eens veranderen.
Ik zou liever zien dat we allemaal wat positiever zijn, dat we kijken naar het feit of dat iemand gelukkig is met zijn/haar opleiding. Want daar is toch waar het uiteindelijk om draait? Wie wilt er nou niet met plezier naar zijn/haar werk? Of je nou de opleiding geneeskunde, verloskunde of hovenier gaat volgen, ik hoop dat iedereen met hetzelfde enthousiasme reageert en je aanmoedigt want jouw eigen geluk, dat is het enige dat telt!