Geen talent

Wat ben ik toch jaloers op de mens met talent,
Schilderen, tekenen, schrijven, iets waardoor je echt bijzonder bent.

Echter het gros van ons is niet met iets dergelijks gezegend,
Hoe moeten wij ons dan uiten als het tegenzit, als het regent?

Wat moet dat bevrijdend zijn, wat moet dat kalmeren.
Als je jouw diepgewortelde gevoelens op wit doek kan etaleren.

Je onrust kan wegdansen, kan zingen over je verdriet.
Maar laten we wel wezen, velen van ons kunnen dat helemaal niet.

Gelukkig is niet iedereen bewust van dit gemis.
Er bestaat geen verlangen naar iets wat er voor jou niet is.

Maar juist de wetenschap dat je op geen enkel gebied excelleert.
Houdt de onmacht en frustratie stevig geparkeerd.

Maar het niet hebben van talent betekent niet gelijk dat je hebt gefaald.
Ook ik voel me soms creatief mislukt, terwijl dit gedichtje toch de Metro haalt.