Echte muziek

Weinig werkt er zo op je gevoel als de muziek, waar je van houdt. Ook al ben je nog zo jong, de muziek kan je overmeesteren. Ik weet van mezelf nog de verbazing, die ik voelde, toen ik voor het eerst getroffen werd door een prachtig nummer.
Er zijn ook mensen, die gebruiken muziek als een status symbool. Hun muziek is de enige ware en ze zijn neerbuigend over de muziek, waar jij van houdt.
Maar wat is muziek echt? Het zijn klanken, die je mooi vindt, meer niet. Het geluid, dat je raakt, je gevoel streelt en een emotie in je opwekt. Je hoeft er totaal geen verstand van te hebben. Als je weet, dat een zanger graag een biertje drinkt is leuk, maar heeft niets met muziek te maken. Het hoeft ook niet steeds dezelfde muziek te zijn, die je leuk vindt.
Ik stond pas mijn regenpak aan te trekken. Een plotselinge stortbui maakte dat noodzakelijk en ik was onder de overkapping van een winkel gevlucht. Al hinkend in mijn regenbroek, in de droogte van de luifel, hoorde ik klanken naast me. Pas toen ik op mijn fiets sprong en de regen trotseerde, drong tot me door, dat ik naast een man had gestaan, die saxofoon speelde. Op een prachtige wijze liet hij een liedje uit mijn jeugd horen “Patsy”. Het gaat over een meisje uit een kansloze wijk. Dit liedje troostte me zo. Het was niet eens erg op toon, maar dat stoorde niet. De klanken zijn me nog dagen bijgebleven.
Er zijn mensen, die muziek alleen muziek willen noemen als het door een muziekinstrument wordt voortgebracht. Wat men vroeger een muziekinstrument noemde. Waarom zou een elektronische muziek niet mooi kunnen zijn? Met hetzelfde geluid en dezelfde kwaliteit. Hebben die honderdduizenden mensen die naar Martin Garrix gaan geen gevoel voor muziek?
Het voelt veel beter om muziek te luisteren zonder oordeel. De geluiden gewoon te ervaren, te beleven. Zelfs de stiltes, op de juiste momenten ingebracht, zijn mooi en waardevol. Je kunt door de mooie klanken los van jezelf komen. Ik ken iemand, die naast een gong gaat zitten. Zij slaat er dan op en wordt er blij van. Een soort Mindfulness. Of wat dacht je van het sonore gezang van primitieve volken. De mensen, die het voortbrengen raken uiteindelijk in een trance. Ik noem dit ook muziek.
Net zag ik een bekende zangeres op de televisie, ondersteund door een akoestische gitaar. Ik dacht, dit is het toch wel echt…oh nee…ook mooie muziek.