Tranen van krokodillenbillen

Nu toch een laatste poging om het geluk over me af te roepen. Ik ben een jonge moeder van 25 en ik verzorg twee kindjes van 4 & 5. In brabant zeggen we overal ‘kei’. Ik kan wel zeggen dat ik kei veel passie heb voor het vak van moeder zijn, maar soms ook kei zin heb om ze achter het behang te plakken. Van politie en scheidsrechter spelen tot eerlijk zullen we samen delen. Je bent continu bezig om je kind de lasten en de lusten van deze maatschappij op een minst schadelijke manier over te brengen. We kunnen wel zeggen dat we onze kinderen aan veel dingen bloot stellen, letterlijk genomen. Het eerste wat ik zag toen ik het filmpje zag van nicki minaj met haar anaconda hit, dacht ik dat dit het einde van onze wereld zou worden, maar het kon erger. De trein van mijn zoontje raakte zoek. Mijn zoontje heeft een uitzonderlijke intresse in treinen, tractors, bussen en laten we de lambourghini’s niet vergeten. Maar boven aan zijn lijstje staat toch wel het later worden van machinist! Voor een lange tijd terug , was hij zo trots op zijn nieuwe trein dat hij die graag aan een vriendin van mij wou laten zien. We hebben het ov genomen richting wijchen, en zijn we onderweg de trein kwijt geraakt. Ik kies er bewust voor om niet tegen mijn kinderen te liegen en ze te vertellen dat sinterklaas nep is. met mijn kinderen materialistisch opvoeden en tegen ze liegen werk ik helaas niet aan mee. Ik wil mijn kinderen een moraal mee geven dat liegen niet oké is en dat het niks uit maakt hoeveel je op je bankrekening of in bezit hebt, maar dat het delen van wat je hebt maakt wie je bent. Al gaan ze dit op die jonge leeftijd nog helemaal niet begrijpen natuurlijk. Het einde van de wereld was er pas toen mijn zoontje erachter kwam, dat zijn mama niet goed op zijn trein heeft gelet. Hij was boos op me, en was er ontzettend verdrietig over. Ik heb een bericht gestuurd naar het veolia team en naar de ns gevonden voorwerpen afdeling maar helaas is de trein niet terug gevonden. Toen ik vertelde dat de machinist en de conducteur de trein niet gevonden hebben, zag ik voor de tweede keer de teleurstelling op zijn gezicht. Daarom wil ik via deze weg proberen een zoektocht te openen naar de welberoemde ”witte sneltrein” van mijn zoontje. We hebben hem in een plastic zak laten liggen met een aantal zwarte spoorbanen erbij. Er is word een beloning uitgeloofd aan de rechtmatige vinder. Help a mommy out!