Oud zweet

Een oude grijze man komt voorbij. Het is bloedheet en het zweten staat me nader dan het lachen.
Hij moet moeite doen om vooruit te komen, maar volharding maakt zich van hem meester.
Heel even kijk ik mee met deze meneer.
Zelf zit ik in een kleine bus zonder luchtverversing, op een stoel met gordel.
Zo maar vergeet ik mijn eigen transpiratie en zuchten, en zou ik graag zijn wandelstok zijn.
Ik hoef niets tegen hem te zeggen, hij mag me in stilte zijn verhalen vertellen.
De hitte laat hem buigen, of wellicht is dat de ouderdom.
Zijn overhemd is gekreukt, en plakt aan zijn kromme rug.
Het zou natuurlijk kunnen zijn dat deze man helemaal geen innemende persoonlijkheid heeft,
dat ieder die hem kent hem graag ziet ploeteren, maar mijn hart vult zich met ontferming.
Ik kan moeilijk de buschauffeur vragen me hier langs de weg te zetten.
Nou ja, praktisch kan het nog wel, maar wanneer ik plots naast deze man sta, voelt hij zich misschien wel erg in zijn zelfstandigheid aangetast.
Hij kan het toch zeker zelf wel.
Wat moet ik, jong en onervaren, nu wel niet.

De terugweg vergt wat geduld, en terwijl ik dus bij de halte sta, loopt een vrouw voorbij, keurig gekapt.
Aan haar linkerarm hangt een leren tasje, dat precies bij haar kledij past.
Ze duwt een bepakte kinderwagen, maar laat dit haar statige houding niet aantasten.
Twee kleine meisjes in zomerjurkjes vergezellen haar.
Gezellig pratend knikt de dame in mijn richting.
Ze lijkt totaal niet te merken dat we ons in een hittegolf bevinden.
Met een rood glimmend hoofd en alles behalve deftig knik ik vanonder mijn koptelefoon terug.
De rollen zijn omgedraaid, ik voel me groezelig, en bekaf van al het gezwoeg.
De blik die ik opvang komt vanuit ogen die iets meelijwekkends aanschouwen.
Snel kijk ik naar mijn opgezwollen voeten.
Ik heb toch zeker geen behoefte aan een gesprek en al helemaal niet aan tips.
Wat kan ik, jong en onervaren, ook beter weten.

Alles wat enigszins overbodig vocht was is vertrokken via mijn huid.
De druppels zijn opgedroogd, ik snel me naar een bron om mezelf van dit oude zweet te bevrijden.
Terwijl de gedachten losweken, maak ik me op voor een volgende reis.