Rare Kwibus
RARE KWIBUS Het is mooi weer en in mijn straat, een woonerf, spelen de kinderen buiten. Altijd leuk om vanaf mijn balkon te horen en te zien, zonder zelf gezien te worden. Een handjevol kleuters gaat op de oprit van mijn overbuurman in discussie met de poes die al jaren als “felix domestikat” door de hele straat op handen wordt gedragen. Een grote rode kater die zijn taak als gezelschapsdier heel serieus neemt. Zodra er iemand uit een voordeur komt, staat Kwibus klaar om geaaid te worden. Zien en gezien worden, daar draait het op die momenten om, voor beide partijen. Maar voor deze kleuters is Kwibus gewoon zomaar een poes. Ze proberen hem te lokken en te aaien, maar Kwibus trekt zich steeds net iets te ver terug in de bosjes. Heel flauw en een beetje pesterig ook van Kwibus, vanuit mijn positie gezien in ieder geval. Hij rent niet weg, maar hij blijft ook niet zitten. Hij houdt ze aan het lijntje, zogezegd. Het geduld van deze kleuters blijkt niet eindeloos. Als Kwibus zich ondanks de verleidelijk lokkende stemmetjes weer net iets verder terugtrekt, schopt het meisje tegen de struik waarachter hij zich schuilhoudt en daarmee ook tegen Kwibus. Dan volgt een prikactie met takjes in Kwibus, die zich nog steeds niet uit de voeten maakt. Een buurvrouw spreekt de kinderen vanaf haar balkon toe. Ze zegt dat ze niet aardig zijn tegen de poes. Ze wil dat niet meer zien! Een van de jongetjes roept terug: “Ja maar wij (wijzend naar het kind naast zich) zijn bij de oppas”. Zoals je bij monopoly in de gevangenis lijkt te zitten, maar gelukkig “slechts op bezoek” bent. Het is niet wat het lijkt. Niks verkeerds gedaan. Ik zit op mijn balkon met mijn oren te klapperen. Zou zo’n klein jongetje echt al denken dat zijn positie als “oppaskind” hem vrij kan pleiten van de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag? Hij beroept zich op een “verzachtende” omstandigheid, of probeert dat in ieder geval. Zo jong al! Een kleuter kán zijn eigen gedrag toch niet in een ander daglicht plaatsen? Misschien is dit een heel bijzonder exemplaar? En zo ja, wordt hij later dan een geniale strafpleiter (die alles wat krom is recht kan praten), of juist een sluwe topcrimineel( die overal mee weg komt)? Ik kan enorm doordraven op mijn balkon. Dan zie ik de poes uit de bosjes komen. Hij slentert onopgemerkt en nonchalant achter de kleuters aan. Sowieso een rare Kwibus…