Voordeel

Ik heb onlangs twee ontdekkingen gedaan. Deze ontdekkingen hebben een kleine link met elkaar. ‘Ja en’ zal je zeggen. Ik wil dit met je delen. Je kunt er misschien je voordeel mee doen.
De eerste ontdekking is dat ik van het drinken van een enkel, beschaafd glas prosecco, een kater krijg alsof ik de avond ervoor ben begonnen met enkele biertjes, vervolgens ben overgegaan op rosé, een stuk of wat rode wijn heb gedronken, de maaltijd ben beëindigd met een dessertwijn en tot slot een koffie met twee duimen whisky tot me heb genomen.

Een aantal weken geleden had ik dezelfde sensatie. Tijdens een gezellig etentje, heb ik genipt aan deze zoete, witte wijn met bubbeltjes. Dit kostte me de dag erna, uren om bij te komen van de bonkende ellende in mijn hoofd. Dit kan geen toeval zijn. Afgelopen zaterdag had ik dus zo’n zelfde hoofd vol drama. Met paracetamol en afleiding van zoon, redelijk te hanteren (totdat ik bukte).

De tweede ontdekking ging als volgt. Op de terugweg van een bezoek aan oma, rijden we in Nieuwegein eerst richting winkelcentrum. Man sluit aan in de rij naar de parkeergarage. ‘Stap hier maar uit, kun je vast je laarzen ophalen’.
Ik gris mijn portemonnee uit mijn tas en het bonnetje van de hakkenbar. Stap uit, sla de deur dicht, zie dat mijn sjaal nog tussen de deur van de auto zit, terwijl man gas geeft en richting de slagbomen van de parkeergarage rijdt.

Ik voel de sjaal strakker trekken om mijn nek, klap tegen de grond op mijn knieën, schamp en passant mijn ribbenkast langs de zijkant van de auto. Godzijdank hoort man mijn harde schreeuw vanaf de grond en stopt.
Trillend van schrik kruip ik op de stoep om ruimte te maken voor de volgende auto. Met kapotte kousen en open geschaafde knie hijg ik na, me half bewust van de onelegante houding: zittend op de grond met mijn benen opgetrokken van de pijn, mijn rokje om mijn middel. Ik besluit om weer achter in de auto te kruipen. Zoon, naast me in de maxi-cosi legt zijn handje op mijn arm, houdt zijn hoofd schuin, zoekt mijn blik om het vervolgens uit te schateren. Ik lach maar met hem mee. Hij heeft gelijk, het beste wat je kunt doen, als je zo’n groots avontuur overleeft.

Nu komt het, mijn hoofdpijn was weg. Geen spoor meer van. Dit is de hele dag zo gebleven.