Gedeeltelijk arbeidsongeschikt
Je eigen 34 jaar letterlijk en figuurlijk kapot gewerkt, dit is nu precies wat mij overkomen is. Het begon in 2011 toen al na lange tijd van klachten aan het licht kwam dat ik versleten ellebogen heb, na operaties in 2011 en 2012 nog geprobeerd met aangepast werk door te gaan heb ik in maart 2017 de handdoek in de ring moeten gooien wat betreft mijn werkzaamheden als loonwerker in de glastuinbouw.
In juli 2017 heb ik me nogmaals laten opereren in de hoop dat dit nog verbetering zou brengen, jammer genoeg is dit niet gelukt. Nu februari 2018 zit ik dus bijna een jaar thuis, mijn salaris wordt dus nog ruim een jaar doorbetaald, dus financieel is het nog te behappen alhoewel ik wel de inkomsten van overuren die ik altijd ruimschoots gemaakt heb begin te missen.
Sinds een paar maanden zit ik in spoor 2 van “wet verbetering Poortwachter” dit is er op gebaseerd om mensen in mijn situatie zo snel mogelijk te laten re-integreren in werk wat je nog zou kunnen doen, en nu begint het want op papier en theoretisch klinkt dat leuk, en nu denk je al waar blijft de maar?
Welnu ik ben de 50 gepasseerd en met mijn fysieke beperkingen bepaald niet aantrekkelijk voor een werkgever, komt bij dat ik in principe ongeschoold ben, op 4 jaar Lagere Technische School en een paar werkgerelateerde cursussen na.
Wat mij ook opvalt is dat veel mensen niet op de hoogte zijn van de spelregels van Poortwachter, zo ben ik er achter gekomen dat je tijdens spoor 2 en dus tijdens de 2 jaar ziektewet uitsluitend bij een andere werkgever mag werken of beter gezegd re-integreren op basis van detacheringsovereenkomst, dit omdat een arbeidsovereenkomst tijdens de ziektewet periode niet ontbonden mag worden.
Veel werkgevers hebben naar mijn mening nog nooit van een detacherings-overeenkomst gehoord, want als je er tijdens een telefonisch gesprek over begint krijg je echt een reactie of dat ze het eng vinden. Natuurlijk kun je de arbeidsovereenkomst met je huidige werkgever wel met wederzijds goedvinden laten ontbinden, maar dan gooi je gelijk je rechten op een eventuele uitkering en transitievergoeding weg.
Transitievergoeding, wat is dat? Een transitievergoeding ofwel een ontslagvergoeding krijg je als je langer dan 2 jaar in vaste dienst hebt gewerkt bij dezelfde werkgever, en die vergoeding wordt berekend over het aantal jaren die je bij de werkgever hebt gewerkt, in mijn geval is dat 29 jaar en dus een behoorlijk bedrag.
Nu komt voor mij straks over een maand of 9 de WIA beoordeling aan bod en is het de vraag hoe hoog ze mijn verdiencapaciteit gaan inschatten, over afkeurings percentages praten ze niet meer, dus verdiencapaciteit dat wil zeggen dat als je nog 65% of minder kunt verdienen van je laatst verdiende loon heb je recht op een WGA uitkering, kun je volgens het UWV meer als 65% van je laatst verdiende loon verdienen krijg je dus geen uitkering.
Op de site van het UWV kun je al deze informatie plus rekentools vinden, maar ik wil er nog even op door gaan, kreten die je zoal tegenkomt zijn WIA dagloon en WIA maandloon als je even op internet zoekt kom je te weten hoe dit berekend wordt, in mijn geval pakt dit niet ongunstig uit, het WIA maandloon krijg je voor zover ik weet als je naar 2 jaar ziektewet er niet in geslaagd bent om een andere werkgever te vinden, verder heb je nog de LGU en de LAU uitkering en deze zijn bedoeld als je wel werk hebt gevonden, dan krijg je een aanvulling berekend over het verschil tussen je oude loon en je nieuwe loon, dit wordt van elkaar afgetrokken en over dat verschil krijg je 70% als aanvulling op je nieuwe loon.
Zelf heb ik uiteraard al zitten rekenen en ik moet zeggen dat de LGU uitkering bij lange na niet in de buurt komt van het WIA maandloon en ik heb toch echt op de site van UWV gelezen dat het loont als je gaat werken als je gedeeltelijk arbeidsongeschikt bent. Moet ik wel toegeven dat in mijn geval, met mijn arbeidsverleden van 34 jaar ik recht heb op een luttele 3 jaar uitkering!! Dus ik zal hoe dan ook iets moeten om niet, straks als ik 56 ben, vaste klant bij de voedselbank en het leger des heils te worden. Want het gat tussen 56 en mijn pensioenleeftijd die nu op 68 plus 3 maanden staat en ongetwijfeld naar 70 gaat is toch wel erg groot.
Dus ik hoop erop dat ik straks toch een baan kan vinden met een salaris dat straks als ik het zonder uitkering moet doen toch een beetje in de buurt blijft van mijn huidige salaris, natuurlijk heb ik ook een plan B en een plan C, als plan A niet slaagt, plan B is een koeriersbedrijfje opstarten en dan zien waar het schip gaat stranden (want als we naar de kloten moeten, dan maar gelijk goed) en plan C is omscholing, maar zoals eerder gezegd ben ik de 50 al gepasseerd en ben er na talloze sollicitaties wel achter dat op je CV eerst naar je geboortedatum wordt gekeken en is er hoe je het ook wend of keert sprake van leeftijd discriminatie op de arbeidsmarkt. Ook komt daar nog bij dat zeker in de transport sector enorm veel vraag is naar 65 plussers die niet te duur zijn en ook nog eens subsidie met zich brengen.
Dus de groep waar ik in val de 50 plussers dus, hebben op de arbeidsmarkt niet alleen een hele grote groep jonge mensen onder zich, maar ook nog eens een hele grote groep 65 plussers boven zich.