Keurige komma

We houden ervan om ons anders voor te doen. Anders dan we zijn, diep van binnen. Dat is niet erg; je moet altijd manieren hebben, letten op wat je zegt, en rekening houden met anderen. Het is niet alleen me-me-me.

Behalve dan als het op schrijven aankomt. Daar moet je jezelf zijn. Het is de kans om honderd procent authentiek te zijn. Jezelf volledig te uiten. Op dat witte canvas, met allerlei creaties mogelijk. Maar we voelen ons belemmerd.

Er zijn regels alom die ons verhinderen te schrijven.

Omdat je een zin niet moet beginnen met ‘omdat’ begin een zin niet met ‘omdat’. Geef me een reden waarom, en alsjeblieft niet zeggen omdat het zo hoort.

Zet altijd een punt na een zin. Ik breek deze regel, ik doe dit continu. De reden waarom, een mens praat niet met ‘punten’. Niet altijd dan. Soms praat je sneller en wil je sneller schrijven, meer vaart, meer ritme. Daarvoor plaats ik een komma. Veel mensen doen dit, instinctief of uit een boek geleerd.

Zo zijn er nog meer shit-regels waar ik nu niet op kan komen. Sterker nog, ik heb geen zin om ze te verzinnen.

De crux van m’n verhaal is: Schrijf hoe je lekker zelf wil. Ik zelf heb altijd moeite me te uiten. In het echt, en op papier. Probeer daarom wel grammaticaal correct te blijven. Geen spelfouten, geen blunders. Dat soort dingen. Daar heb ik het niet echt over.

Ik heb het over stijl. We kunnen ook uren debatteren, over strepen verf op canvas. Stijl en kunst en meningen daarover. Want dat is wat het is.

Ik heb respect voor meningen van anderen. Betekent alleen niet dat ik er altijd over wil praten. En naar luisteren.

Let op: dit stuk bestaat uit meningen. Lees op eigen risico.

Schrijfstijl valt over te twisten. En de reden waarom is omdat we ‘vinden’ dat het anders moet. Nee dit moet zo, dat moet zo. Met veel dingen vinden we dat iets zo moet, of moet zijn. En met schrijven is dit waar we de mist ingaan.

Je kan het zien net als presenteren. Daar denk je dat je je anders voor moet doen. Formeler, slimmer, assertiever. Fleur en veder en foefjes.

Bij schrijven gaat dit niet lukken. Het komt wel op papier. Alleen het gaat niet overkomen. Althans, het komt over. Maar het gaat nep overkomen. Niet authentiek. Niet jij.

Oplossing simpel: wees jezelf en dump het op papier.
Vind je stem, in je hoofd. Schrijf zoals je praat.

Kan je praten, dan kan je schrijven.

Ik lees graag van je. JOU. Niet een ander.

Groet.