De Boekendief

Ate Vegter 30 jun 2017

Het komt niet zo vaak voor maar af en toe mogen er wel een paar boeken weg. Een paar keer per jaar heb ik dat. Ook omdat er dan weer nieuwe boeken bij kunnen. Een paar dagen geleden had ik wat boeken van Sofieke uitgezocht. Er kon een heel stapeltje naar de weggeefbibliotheek.

De weggeefbibliotheek is een roze kratje waarin alle boeken zitten die weg kunnen. Het kratje staat voor het huis op het bankje en dan kunnen mensen er een boek uit meenemen en eventueel hun overtollige boeken storten. Dat hoeft niet maar het kan. Het is eigenlijk een soort boekenbank. Na een dag begon het al te regenen en viel mijn hele plan in het water. Ik moest iets anders. Ik had nog een mooie ruime plastic box van Ikea, met deksel en dat ging gelijk veel beter. Nu konden ze niet meer natregenen al zag het er wel wat minder romantisch uit dan het sobere roze kratje. Ik keek stiekem af en toe hoe het met de boekenstand stond en na een paar dagen waren er al een paar weg. Prima! Gemiddeld een boek per dag, schat ik. Gisterenmorgen was opeens alles weg. Boeken en box in de gloria verdwenen. Nu begrijpt iemand misschien niet helmaal wat de bedoeling is, dacht ik nog. Mocht hij (kan niet geloven dat het een zij zou zijn) alle boeken willen lezen, dan had hij die gerust mee mogen nemen, maar nu ook de krat weg was, leek het op diefstal, misschien moet ik niet zeggen boekendief, maar plastic boxdief, hoe beroerd dat ook klinkt.

In ieder geval heeft hij nu ruimschoots de gelegenheid zijn leven te beteren, want behalve een spannende thriller van Lee Child en een prachtig sprookjesboek herinner in mij ook het Margiet Winterboek met leuke spelletjes rond de tafel en mooie verhalen voor het hele gezin. Als je daar geen beter mens van wordt dan weet ik het niet meer. Wel jammer dat de luisterversie van Pluk van de Petteflet nu ook weg is. Ik heb niet het idee dat hij daar ooit naar zal luisteren, net zo min als hij destijds naar zijn moeder heeft geluisterd, want dan was dit allemaal niet gebeurt, dat spreekt.

Ate Vegter, 30 juni 2017

voor alle verhalen:
www.atevegter.wordpress.com